Jula Immortal

Śnieżna kraina wydziedziczona duszą Niczym niebiańska dolina, gdzie źrenice się kruszą. W mrozie księżyca dotyk utapiany. Pośrodku anielskie lica, tłum serc opętany. Twierdza czystości naznaczona szyfrem wpada do rąk wolności, by odzyskać każdą cyfrę. Piętno serc karanych odbija światło, czekając cienia łez znanych, szukanych w bólu łatwo.

Grałeś po uczuciach, dobrze o tym wiedząc. Chowałeś słowa w serce i darowałeś dłoń. Każdy dotyk był inny, lecz Ty byłeś taki sam... Teraz chowasz się pod taflą wody, udając, że utopiłeś wszelkie wspomniena.