simon thot

Ciekawy pomysł i interesujące wykonanie. Nie myślałeś jednak, żeby trochę pogłębić portret emocji bohaterów?

Poprawione. Wiersz pisany szybko pod napływem emocji. Cytaty zdecydowałem się zostawić. Te dwa na samym końcu nie są integralną częścią utworu, lecz zostały dodane dla czytelników. Bez nich trudno było by zrozumieć moim zdaniem koncówkę wiersza.

Interesujące. Aczkolwiek czytając człowiek gubi się we wzjaemnych odnośnikach. Chybę troszkę przekombinowane i nie w rytm...

Wiersz moim zdaniem bardzo dobry. Ciekawy język poetycki. Muszę pochwalić jeszcze autora za rytmike, świetnie się czyta tak dobry warsztatowo utwór.

Albo jakaś kobieta, mając dziesięć drachm, zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? Ewangelia św. Łukasza (15, 8) Kasi drżąca postać owej ciszy wieczoru pochłaniana przez cień oświetlana przez noc to ty miła ................. (żaden gest nie uniesie obrazu opór słów - to myśl ta przestrzeń dziwna wciąż żyje we mnie stale rozrasta się w tę chwilę uwielbionego ciała odejdź inności umysłu) przekraczać granice zła i dobra przekraczać próg tych lat gdzie milczenie czasu uobecnia byt stańmy się! płonące echo - bezimiennych rozmów szepczące czyny - dźwięku dusz świadectwo wiatru - podążą gdzie chce (odnajdź mnie) [Cokolwiek jest zrobione w miłości, zawsze przekracza ramy dobra i zła. - F. W. Nietzsche] [I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. - Ewangelia św. Mateusza (19, 5)]