Wątpliwy

Dla mnie to obrazek bardzo wojenny - o tych którzy nie znaleźli swoich bliskich. Orzełek to nasza Polskość, gdzieś toczy się pod mogiłą - bardzo wymowne. Duch ludzi z mogiły nadal tam jest... U Ciebie las zawsze potęguje aurę tajemniczości i śladów zła... Oddany czytelnik :-) z zadumy otarłem łzę smak pamięci

Dla mnie ten obraz to pustkowie - bez życia, bo potok zabiera wszystko ze sobą i te drzewa, nadzy świadkowie otoczeni znajomą ciszą, jak zwykle ładnie to uchwyciłaś... Niski pokłon:-)

Mówić otwarcie, że coś się pisze rodzinie, znajomym to chyba trudne lub w moim przypadku niewykonalne. Zaraz zaczną węszyć i stwierdzą, że mam z tego duzo kasy, a przecież tak nie można. Czasami poezja nie dociera do zwykłych ludzi-nie potrzebują tego rodzaju intelektualnej katorgi, bo po co. Łatwiej jest oglądać telewizję czy plotkować. Świat poezji jest raczej dla niewielkiej grupy osób, chociaż jak drogi kolego Waldemarze zauważyłeś, że nawet na tym forum jest masę zjadliwych, pozbawionych uroku komentarzy. Ale trzeba przyznać, że Twoje komentarze są zawsze na wysokim poziomie, a ja takich ludzi bardzo cenię. Udanego wieczoru życzę...

Wyobrażam sobie bicie serca, którego powoli odłączasz od aparaturu podtrzymującej życie, a ten obraz jest bardzo żywy..., każdy lub prawie każdy z nas był w podobnej/tej samej sytuacji. Szkoda, że to co umiera powoli, pięknieje nadzieję tego co za życia niewypowiedziane. Liść opada, nie podniesie się. Ironicznie pod ludzką stopą czeka go zdeptanie-do utraty swojej pięknej barwy-przemijającego życia. Jesień zszargane liście upadające tak nisko

Wielce inspirujące, Waldemarze-jeżeli można się zwracać w ten sposób do wprawionego kolegi. Kufelek ma rację-i jego obraz jest również osadzony w bezczasie... Dużo wolności zyczę:-)

Kalendarz z życia jak rachnek sumienia wykreślił uczynki zła

Najlepiej bez zbędnych definicji bez odrobiny lęku bez ukrytej łzy zasłyszeć gdzieś z daleka znajomy wiersz przełożyć go na niezapomniany dzień, bo on zostanie na dłużej w ulotnej chwili poezja zatrzyma czas a poeta zawoła: "Chcę Cię jeszcze."

Jest klimat w tym co piszesz:-) b-r-a-v-o

Tak głębokiego a zarazem wyrażonego prostymi słowami haiku dawno nie było mi dane czytać-jest w nim wszystko: motyw drogi nieskończonej, niedokończonej przez naszego wędrowca, a także siła, która pozwoliła naszemu biedakowi na przetrwanie, zatracenie się w wędrówce, odsunięcie się od zewnętrznego świata, ale także nietknięta-uwielbiam to słowo- mapa. Dla naszego wedrowca jedynym drogowskazem były dzień i noc, drogi znane i nieznane, przypadkowi ludzie. Twoje słowa są na wieki prawdziwe, odziane w wytarty płaszcz spalonym słońcem i przemoczony ludzka nadzieją-na lepszą drogę. Mądre słowa wypaliły znamię w mojej głowie

Zdjęcia na zamku zatrzymany czas radość turystów

Szczęśliwie dojechałaś? Bez ziemi i nieba, ale pewnie z GPSem...Pozdrawiam

podróż we mgle ukryta w schowku odwaga

nasze inicjały niewinne uczucie wciąż żywe

Podoba mi się Twoja tęcza! Ruralne klimaty, trochę złowieszcze jak dla mnie... Będę szukał takiej tęczy, ale w mieście.

wielce refleksyjne i prawdziwie smutne...

gasnący płomień otwarty na ciemność tańczy

Klimatyczne, chociaż zastanawiam sie jak cicho zamykasz taką bramą ?:) Pozdrawiam

żelazna brama odprowadzam wzrokiem wielki kunszt

Bardzo morski obrazek chociaż osadzony w zaciszu domowym! Bardzo pozytywny! Pozdrawiam:)

Bardzo intrygujące haiku. Świetne! Pozdrawiam!

czereśniowy sad odnalazł nawrócony szpak pragnienie

po ojcu diabelskie spojrzenie po matce gburowatość po dziadku natchnienie po babce już dawno nie żyje a ja wciąż wątpię...

Na białej koszulce czerwony sztylet drapie ciało

Nie bardzo rozumie zakończenia- jeżeli możesz to uświadom mnie . Dzięki za wgląd. miłego dnia życzę Ok. tak naprawdę są miejsca gdzie jest trudno oddychać, jednym z takich miejsc jest dworzec, gdzie nagromadzenie spalin, brudu i kurzu jest ogromne. Życzę również miłego dnia!

spacer przed świtem gorzkie wspomnienie nocy odchodzi