madame

nie wiem co wy, ale ja poczułam się trochę jak na odwyku, dotarło do mnie i to JAK! smutna rzeczywistosc... - madame

Dziękuję H.S. ... Następnym razem postaram sie lepiej dobrać tytuł. Choć ten wydaje mi się całkiem niezły, "Garamond"... trzymajcie się cieplutko. piszcie więcej - madame

Dobrze, ale nie świetnie. (oczywiście to TYLKO moja opinia) - madame :)

Naprawdę to poczułam. Niezłe :) 3maj się - madame

Bardzo ciekawe. Czekam na kolejne propozycje. trzymaj się -madame

Czekam na komentarze. Pozdrawiam serdecznie - madame

Coś wspaniałego! Oby tak dalej. Naprawdę mnie poruszyło :) pozdrawiam - madame

On. Nawet już nie trwam - tylko wegetuję, co dzień, to nowy smutek upatruję. Codziennie stawiam czoła nocy. Ochoczy?! - Nie. Zmarnowany. Raz tu, raz ówdzie upatrzony kąt miły, zamieniono w szron... To on? - To jedynie chleba kromka, która zeschła się z dnia na dzień, rzucona ptakom, bo jej nikt nie chce. A innych łechce nadzieja zgubna, ale miła, powabna. Niechlubna. - Ja tylko wegetuję. Co dzień, to nowy smutek upatruję. Tylko jem, piję - Przecież nie można powiedzieć, że żyję! Życie to przecież radość. A ja? - Wszystkiego mam dość. Utkwił mi w gardle suchy kęs chleba, wodą zapijam, zerkam do nieba i nadzieją zaprawiam tę nędzną potrawę. By nie zaznać więcej smutku powolutku kieruję się w stronę Nieba...

analizuję każdą krytykę, nie jestem SZCZEGÓLNIE utalentowana, ale piszę bo sprawia mi to przyjemność :) - pzrd. madame (piszcie więcej)

nie jest zle chociaz na miano "czegos wielkiego" i "rewelacji" raczej nie zasluguje... - pzdr. madame

Uwielbiam utwory tego typu, bardzo, bardzo mnie urzekło ;)

ciekawe, ciekawe, nie powiem... czekam na dalsze propozycje

W sumie to nie wiem o co dokładnie chodziło autorce w tym wierszu... z całym szacunkiem - madame :)

Łza w oku stoi... ona jedna została... Czeka. Serce kamienne, za kratami uwięzione, rozumie żale o kochanie i miłość. Siedem słońc i dwa księżyce w sercu łzy mieszkają. Słońca grzeją, dodają energii i ... życia. A księżyce? Księżyce pomagają zasnąć, uspokoić to, czego nie zdołała pojąć. A ona? Bierze w ręce bladą miłość i ożywia ją po9całunkiem. Czerwienią zdmuchuje zdradę. Miłość blizny ma w kształcie serca wyryte. Bolą, ale są piękne...