Agnieszka Maria

Deszcz gra kołysankę krople tańczą światła latarni dają swój ciepły blask niebo zsnuło sie purpurą dzień już minął usmiech znikł z twarzy znów mi kogoś brakło ciepło Twojej dłoni i melodia kołysnaki dusz na wygnaniu Ty wiesz za kim ja tęsknie kto nie słyszy juz melodii deszczu komu gwiazdy zamiast latarni dają swój blask Ty wiesz kogo kocham a kto już osiagnał cel Kołysanka przycichła mowisz : "śpij już kochana" Nie moge...Nie chce... blask błyskawicy pomruk wzburzonego nieba Czemuż to burzysz sie niebo ogromne? z miłości czy z tęsknoty? ktoś tu kocha i czeka bo jeden płomien juz zgasł teraz ciemnosc wiem że Jesteś moim swiatełem ale na ziemi sa tez płomyki co imię mają - nadzieja ich światlo ociepla i wzmacnia Twoje Jestem jak niebo burze sie bo kogoś mi brakło dotyka mnie Twoja ręka niby błyskawica ziemię -pociesza i tuli i płacze jak deszcz łzami próbujac uśpic stęsknione serce...