Joanna_Cwynar

Przy świetle księżyca i blasku gwiazd siedzę sama wpatrując się w czas... Czasu mam jednak coraz mniej powoli opadam w dół niedługo zostanie po mnie tylko pustka i kurz... Lecz przy Tobie nie boję się niczego bo kiedy jesteś obok mnie mogę rozświetlić w ciemności najmroczniejszą z nocnych alej... więc podaj mi rękę i zaprowadź mnie drogą do wieczności...

Z Tobą mogę iść w noc chociaż boję się ciemności przezwyciężyć ciszę dogonić czas dotknąć nieba i spaść w przepaść rozniećić blask i okryć się mrokiem zapalić płomień i zganić ogień zgubić świat i wszystko lecz Ciebie wciąż przy mnie nie ma...

Kocham Cię za to że jesteś przy mnie i tuż obok że uczysz mnie dotknąć nieba i gwiazd że pokazujesz mi jak szepcze cisza i las że przy tobie nawet ciemność staje się jaśniejsza że w twych niebieskich oczach mogę szukać zapomnienia że twoje serce jest zawsze przy mnie dziękuję ci za to że przy tobie mogę istnieć

przenieś mnie ponad zwykłą rzeczywistość pozwól mi oddychać twoim płomieniem ulotnością chwili zachwyć mnie jeszcze raz pozostając w myślach moim najskrytszym marzeniem wszystkimi szeptami tego świata mów do mnie niech pustkę nie wypełnia już tylko milczenie w ciemnym mroku bądź dla mnie jedynym światłem pozostając w myślach moim najskrytszym pragnieniem [sub]Tekst był edytowany przez joanna_cwynar dnia 16-12-2003 21:55.[/sub]

przepłyń ze mną morze szeptów, zdobądź ze mną szczyty snów, pokaż jak wyjść stąd aż za horyzont lasów. niech porwie nas nocny wiatr, niech gwiazdy rozświetlają nam drogę w ciemności abyś Ty zawsze był obok mnie i ocean marzeń zamienił choć w cień rzeczywistości...

kiedy nadejdzie cisza, spójrz na mnie, choć chwileczkę, szepnij słówko, aby rozeszła się ciemność, aby nastał dzień... a kiedy będzie już dobrze, mów do mnie jeszcze, abym już nigdy więcej, nie bała się nocy...

Czasem, gdy marzenia są już tylko snem, Cich proszę być z powrotem, W Twych ramionach znaleźć się. Byś swym lekkim dotykiem, Objęciem ramion znów Zamknął mnie przed światem, Otworzył furtkę snów. Byś szelestem liści, Słodkim wiatru powiewem, Był zawsze najjaśniejszą Gwiazdą na moim niebie. Byś kroplą deszczu, Ciepłym słońca promieniem, Prowadził mnie za rękę, Był mym uniesieniem. I chociaż zależy Ci na mnie mniej I chociaż o tym dobrze wiem, Cicho proszę, aby moje marzenia Przez chwilę nie były tylko snem... [sub]Tekst był edytowany przez joanna_cwynar dnia 28-11-2003 17:28.[/sub]

Ale tego właśnie potrzba do pełni szczęścia.

Ciszy szelest, słońca blask, wszystkiego pełno, tylko Ciebie mi brak... Otchłań nocy ogarnia mnie, wciągają mnie piaski samotności... Podaj mi rękę, uwolnij mnie i pozwól mi żyć w miłości...

Czyżbyś poczuł się urażony?

Akurat Tobie nie musi się podobać.

pozwalasz mi dryfować po bezkresach mojego morza nieustannie falami obmywasz mój brzeg kroplami deszczu zmywasz ze mnie ciszę i ciszą napełniasz cały mój dzień więc zostań moim wielkim uniesieniem ciągle przesypując piasek w mojej klepsydrze bo tylko Ty jesteś dla mnie jedynym spełnieniem jedyną gwiazdą na mojej wyspie...

Skoro Ci się nie podoba, to trudno. Nie zwracaj uwagi na dosłowne znaczenie, lecz na przenośnię.

Więc wytłumaczę Ci co rozumiem pod pojęciem "spadania marzeń". Jest to miejsce, gdzie znajdują się moje marzenia, gdzie jest źródło ich spełnienia, miejsce, gdzie nie istnieje czas. Mam nadzieję, że choć trochę rozjaśniało.

Porwij mnie ze snu, Obudź z zapomnienia I zaprowadź mnie do miejsca, Gdzie spadają marzenia. Weź mnie za rękę, Mów coraz ciszej, Bądź wciąż obok mnie I niech zawsze Cię słyszę...

Soniu Dziękuję za wszystkie ciepłe słowa.

Szeptem deszczu mówię do Ciebie, Gdy puka on do Twych drzwi, Szeptem nocy księżyca na niebie, Wyznaję Ci co ma być. Pod skrzydłami nocy znajduję schronienie, Gdy ciszą jest cały mój świat, Gdy mówisz do mnie tylko milczeniem, Gdy na niebie nie ma już gwiazd...