Agata_Lebek

Bardzo fajnie Ci to wyszło Beato. Ciekawe połącznia słów: tulibajki, miodoszepne, uszkolepne, szumnogwiezdny, rozcałuśni, świerszczolubną. Aż mi się zachciało wrócić do "kołyski", a tu pełne ręce pracy. Zostawiam sobie na wieczór ten ciepły, poetycki uśmiech ;) Pozdrawiam.

Bardzo współczesna Twoja poezja ;) Nadaje się do publicznego odczytu. Brawa będą ;) Dołączę się do nich, mimo ostrych słów w tekście. Ale jak tu czasem nie przeklinać, kiedy właśnie tak :)) W wierszu jest sprzeciw na "plankton", konsumpcję i bezmyślność ;) Plus za całokształt :)) Pozdr.

Pięknie Maćku, tylko tyle mogę dziś powiedzieć ;)

Każdy wers osobno i wszystkie razem - zabiorę na bloga :)) Doskonale budujesz obrazy i łączysz je w całość. Nie chce mi się wychodzić poza ten wiersz. Dobrze mi w nim :)

Jak ja lubię te kończące wisty. Żaden strach tylko "bęc wuja w czoło"!:)

;)) Fajne te "wodne japonki" .

widzę cię światło i choć nie mieszkasz we mnie codziennie dotykam słyszę pieśń brzasku gdy wchodzi w najwierniejszej barwie słońca do zboża dojrzewając w krajobrazie nieba widzę stągwie cienia z których pijesz radość roztańczenia z wiatrem w azylach zajęczych jak sygnaturka dajesz znak do modlitwy czas rozstawiasz po kątach i narzekasz na chwile bezczynności kiedy już zamkniesz oczy kwiatom i oddasz w dzierżawę gwiazdom ciemną łąkę nad miastem chciałbym tak wtedy stać oparty o ciebie i przestrzeń i śnić pod zatrzaśniętą powieką najmilszy rodzinny pejzaż skąd jeszcze zapach naftaliny przywraca świat słońca i światła które rozumie kocha i nie żąda a ja drżę jak alien kiedy wnikasz we mnie zachłannie już nie krok po kroku ale myśl po myśli w świat który jest wciąż moim światem Witaj Januszu :) Dawno Cię nie było. Widzę, że nie opuściła Cię miłość do smaków dzieciństwa, rodzinnego życia i życia samego w sobie. Wprowadziłam kilka drobnych zmian, "natchnęła" mnie literówka w szóstym wersie ;) Mimo tego, że spodziewałam się u Ciebie zmiany (ostatnim razem zamawiałam erotyk ;)) nadal plusuję, nadal dobrze się czyta, szczególnie po dłuższej przerwie :)) Pozdrawiam.

A już na sam koniec całkiem rozrywkowo :)) Jest Shrek, Lecter... Zresztą sami zobaczcie jak się ludziska bawią: www.youtube.com/watch?v=oE4IP3DEXQE

Deser ? :) www.youtube.com/watch?v=wZurRt0TidI

Oj, no czasem mi się zdarza... :) Ale, znaczy sie, że jest tak źle?.. :( Pzdr., j. to nie tak miało być zupełnie nie tak - jest komentarzem do treści wiersza. Potrzebowałam trochę czasu żeby wrócić, ponieważ zrobiło mi się smutno ;) Sprawnie napisane - plusk :))

co dzień szybko przychodzimy do rzeczy zrzucamy światło i strój a jednak nikt nie gasi słońca jest coś w trwaniu owocu w żebrach kościoła co każe nam zmawiać przestrzeń na granicy rośnie człowiek mimozami jesień się zaczyna Tak sobie spacerowałam między wersami i układałam myśli ;) Moją wersję możesz traktować jako koment do wiersza. Wiesz co myślę o "stroju Adama". Pluskam.

Twój wiersz Kasiu bardzo pięknie koresponduje z niektórymi wierszami orgowymi :) Są obrazy, są przemyślenia. Poziom dźwięków, tempo i temperatura utworu bardzo mi odpowiadają. Na końcu wyobraziłam sobie "leżącą" klepsydrę. Zabieram do swojej szkatułki, wiem że do niego wrócę :))

Na taki wiersz Przemko mogę odpowiedzieć tylko wierszem :) Odleciałam ;) Pytasz, co w moim życiu z wszystkich rzeczą główną, Powiem ci: śmierć i miłość – obydwie zarówno. Jednej oczu się czarnych, drugiej – modrych boję. Te dwie są me miłości i dwie śmierci moje. Przez niebo rozgwieżdżone, wpośród nocy czarnej, To one pędzą wicher międzyplanetarny, Ten wicher, co dął w ziemię, aż ludzkość wydała, Na wieczny smutek duszy, wieczną rozkosz ciała. Na żarnach dni się miele, dno życia się wierci, By prawdy się najgłębszej dokopać istnienia – I jedno wiemy tylko. I nic się nic zmienia. Śmierć chroni od miłości, a miłość od śmierci.

Klatki mogłyby przesuwać się jeszcze wolniej jak dla mnie ;) pięknie zrobione. Gostek jest niesamowity, jeśli ktoś chciałby iść w kierunku grafiki komputerowej to to jest niezła zachęta ;) Olek :D

- to zaś wygląda wręcz jak karykatura. ale dzięki za linki do malarzy. u picassa widać tę linię skrótową, to ogranicznie się do światła. podkreślony jest wręcz jego kunszt. pozdrawiam /b No to jeszcze to, żeby nikt nie był poszkodowany ;) www.youtube.com/watch?v=Y8U6jD6lKRs

Jest tego jeszcze trochę, HAYQ miał fajnego pomysła ;) Na razie Delacroix i Cézanne Montaż mniej pracochłonny, ale też warto popatrzeć : www.youtube.com/watch?v=fUFRcD9VBYg www.youtube.com/watch?v=w4xe9-zdpqw Później "przyniosę" następne ;)

P.S.3 Picasso: www.youtube.com/watch?v=fjoWCdzhuFI ???

P.S.2 Van Gogh www.youtube.com/watch?v=O5tKG39G6Qk ;)) Mam zapodawać dalej, czy sami sobie znajdziecie?

P.S. Men In Film ;)) www.youtube.com/watch?v=fRdzkSP9ewY

Wiesz co myślę :)) z muzą w tle : www.youtube.com/watch?v=BIfu3A_0d3U

Philip Scott Johnson ma szaro-niebieskie oczy, 42 lata, mieszka w Stanach Zjednoczonych w St. Louis, Missouri. Znalazłam także jego "Women In Film": www.youtube.com/watch?v=vEc4YWICeXk Jest na co popatrzeć ;))

"kimkolwiek bym się teraz nie posłużył" W tych dwóch wersach coś mi nie gra, oprócz tego że nie brzmią najlepiej ;) Moim zdaniem można się ich pozbyć. Reszta przyciąga jak magnes, a najbardziej: za chwilę ciemność pożre ją a ja pożrę ciemność

Stupor ! Idę się pochlastać szarym mydłem... Humorzasta i ciekawska z ciebie mrówka... : ) Jutro jak nabierzesz wrześniowej, beskidzkiej wysokości, wszystko ci się samo poopowiada i poodpowiada... : ) Bić albo nie bić oto jest pytanie ;) Wróciłam, bo w teksasu rzeczywiście ważą piwo z czerwonej rzepy :)) Idę drukować rozkłady jazdy pociągów ;P

Jedno życie to za mało, muszą być co najmniej dwa ;), ale wtedy być może każda odpowiedź jest za duża (?;)) Nie potrafię się podnieść z kolan. Czekam na odpowiedź ;)) taką w sam raz... Jeżeli pytaniu " po co " nadamy wymiar uniwersalny, to wtedy, owszem, " zamałość " jest nie do uniknięcia. Odpowiedź " taka w sam raz " istnieje - jest nią ścieżka i źdźbło każdej mrówki z osobna. Z odpowiedniej wysokości ( niebieskiej :) ) te krzyżujące się ścieżki i mrówcze sprawy, układają się w piękny, czysty wzór... Pokażę ci to kiedyś.... : ) Dzięki, Agatku. Stupor ! Idę się pochlastać szarym mydłem...