Agata_Lebek

Słonecznik ;))))

Na ten moment ratuję się sztucznym słoneczkiem w postaci solarki ;) Byle do wiosny Jaguś :)) Dziękuję za wtargnięcie. Pozdrawiam.

ot,cała prawda o życiu zamknięta w pięknych poetyckich klamrach serdeczności ślę z Karaibów no właśnie ;) tak z pewną nieśmiałością również zauważyłem, jako prosty człowiek, że na Karaibach to już niemodnie jest przebywać, absolutnie. Agato, jako satyra na leniwych chłopów - mnie się podoba. Absolutnie. Serdecznie pozdrawiam. Muszę jakoś uczcić Twoją wizytę :)To mi wygląda na pierwszy raz ;) Serdeczne dzięki. Pozdrowienia.

ot,cała prawda o życiu zamknięta w pięknych poetyckich klamrach serdeczności ślę z Karaibów Mam nadzieję, że jeszcze nie cała ;) Z Karaibów? Ciekawe co to u Ciebie może oznaczać, ciężka praca, a może zatrzymanie się na pewnym fragmencie wiersza ?;) Dziękuję za pozytyw i wytrwałe bycie... Pozdrowiam :))

Nie da się inaczej ; Dziękuję Stef :)) Prawie jak Sted.., e tam ta jedna literka ;) CCC :))

I dalej w tym klimacie: www.youtube.com/watch?v=XiimzQ0KqBA

Dla odmiany klasyk; www.youtube.com/watch?v=ntm1YfehK7U

- O, przyjacielu nieuczony, mój bliźni z tej czy innej ziemi! wiedz, że na trwogę biją w dzwony króle z pannami brzuchatemi; wiedz, że to bujda, granda zwykła, gdy ci wołają: "Broń na ramię!", że im gdzieś nafta z ziemi sikła i obrodziła dolarami; że coś im w bankach nie sztymuje, że gdzieś zwęszyli kasy pełne lub upatrzyły tłuste szuje cło jakieś grubsze na bawełnę. Rżnij karabinem w bruk ulicy! Twoja jest krew, a ich jest nafta! I od stolicy do stolicy Zawołaj broniąc swej krwawicy: "Bujać - to my, panowie szlachta!" nic się nie zmienia od lat oprócz rodzaju dramatycznego jak gramatyka rodzajnika we francuskim les i niemieckim die pod koncerzem swastyką fastrygą Messerschmittów lub rozszczepieniem jądra atomowego uciekamy z zatłoczonych miast czarterujemy jachty na Karaibach by przeżyć przygodę życia i wreszcie zaryć kotwicę w finezyjnie wyrzeźbionym dnie na trzech metrach kryształowej wody a tam pękają płyty tektoniczne zamiast kotwicą ryjemy nocą by ocalić resztki sumienia zaciskamy pięści w bezradności i znów zaczyna brakować czegoś w naszych oczach są jak niebo z czarnymi dziurami spod spuchniętych powiek subtelnia strachu mącicielka wody *Fragment wiersza Juliana Tuwima pt. "Do prostego człowieka"

Ten fragment jest cacy; na biało skulone myśli zakute w pniach i za niego plus, resztę widzę jakoś inaczej tym razem ;) Serdecznie :))

To jest odpowiednia chwila na ten wiersz ;)

Nie wprawił mnie w zachwyt, ale nie jest źle. Przyzwyczaiłeś mnie do Pana Er i czekam na więcej ;) Pozdr. CCC

Pierwsz zwrotka średnio. Reszta bardzo fajnie. Pozdrawiam.

Tak sobie tom razom ;)

Dziękuję :)) Pozdrawiam.

Oooo, chyba jednak (jestem) lekko niepoprawny. ;) Ale mam nadzieję że nie nudny. Pozdrawiam ciepło Agato Krzysiek Ty nudny!? Co to to nie :) Dziękuję. Wzajemnie :))

poprawnie :P

Ja mam zeza na takie graficzne zabiegi ;) Ważne jest to co wśrodku wiersza, więc no problem :))

Oprócz "niepotrzebnych" akapitów, wszystko mi się podoba w Twoim wierszu Staś :) a najbardziej to: otrzepuje z mroku ukryte domy pełne wspomnień w sepii Smoczek ;)

"tu" bardziej mi się podoba, ale co ma być niech będzie, choć nie lubię politycznych i ni w ząb nie rozumiem ... ;P

www.youtube.com/watch?v=6uj8o91ouXc

:DDDD Prawda ;] www.youtube.com/watch?v=PI13BMS9PJo

No, mnie też się podoba, szczególnie pointa :))

Treśc trochi za bardzo banalna ;) ale podziwiam za umiejętne i zgrabne prowadzenie rymów. Pozdr.

Podoba się :)

Plusa nie ma, za to mi się jakiś minus przyplątał... :P Pozdrawiam Popieram Maga plusiakiem :))