[Ballada Grand]

Wiedziałam, że z ta końcówką nie jest coś nie tak, tylko nie wiedziałam co;/ w kazdym razie dzięki za ocenę. Obiecuje poprawę;)

[Siódme piekło]

W niektórych momentach może nieco wytarta metaforyka ale strofa:
idzie Joachim i brat Albert
w powietrzu mnóstwo kamieni,
które mają ugodzić w serce,
lecz kamień kamienia nie zniszczy
dla mnie, wybacz kolokwializm, bombowa. pozdr.

[Ballada Grand]

Dzięki;)

[Biała plama]

drażnią mnie wielkie litery, chyba nie są potrzebne skoro zrezygnowałaś z interpunkcji. mgły, światła i lustra też jakoś do mnie nie trafiają. Ogólnie raczej na nie pozdr.

[Ballada Grand]

"Demokracja prowadzi do dyktatury"
Platon

kilka chwil się znali
Ona chciała
On nie miał ochoty

gdy chcieć przestała
doskoczył niby dziki kot
pierwsze koty za płoty

wiecie co było dalej
magia ciał
pocałunki czułe
aż do poznań D.N.A.

i tak
od niechcenia
dokonał się cud
ludzkiego stworzenia

choć teraz nie chciał
ni On ni Ona
mieli razem żyć
i razem skonać
na wieki w jednym scalić się obrazie

pif- paf aaa bajka skończona
tak chciał i on i ona
i tylko Ono nie chciało

demokracji jednak
dla Niego nie stało

[obieto]

Feministycznie;) powiem, że mnie się podoba.

[kafelek]

Chciałam wyśmiać kiczowatość sytuacji. Temu między innymi miał służyć wspomniany już kibelek i ckliwe określenia. Macie racje, że się w tym pomyśle pogubiłam, a raczej zwyczajnie przerósł on moje umiejętności.

[iść i nie przestawać]

lista życzeń?;)

[kafelek]

Co do kafelka to nie miałam zamiaru go unieszczęśliwiać kolorem jeśli to zrobiłam to bardzo go przepraszam:)

[kafelek]

Dobra przyznaję że momentami przesadziłam. Ta świątynia to miała być ironia a nie żaden ckliwy obrazek, bio przyznasz że szalet w jakimś klubie to nie jest najlepsze miejscre do przeżywania jakiś górnolotnych uczuć. Urazy nie chowam;)

[kafelek]

Zasadniczo nie. Chętnie posłucham dlaczego wg Ciebie miałoby być.

[kafelek]

pęknięta tafla lustra
i jej serca
niema krzyku sutra
odbijają się od ścian
klubowego kibelka

w tej świątyni
papieru toaletowego
spotykają się
uczucia wielkiego formatu
(niemal gazety)
miłość i nienawiść
rozpacz i śmiech

ile rozchichotanych
ploteczek tu padło
ile wyznań kochanków
szkoda gadać

a ona, rzeźba
ze sztucznego marmuru
stoi i obserwuje
jak łzy spływają
razem z makijażem

i kończą się złudzenia
i umierają nadzieje
na przyszłość

w niewielkiej kałuży
na różowym kafelku