Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

madzia 16

Użytkownicy
  • Postów

    6
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez madzia 16

  1. Promienie słońca utuliły do snu mroźną zimę pozwoliły rozwinąć płatki kwiatom pozwoliły zobaczyć listkom świat nie pozwoliły by chmurka zasłoniła światło dzienne dały głos śpiewajacym ptakom pozwoliły wszystkim narodzić się na nowo dały wszystkim młodość
  2. madzia 16

    kiedy......

    Pragnę Wam bardzo podziękować za szczerość...pierwszy raz mój wiersz czytał ktoś z zewnątrz, bo w domu czytały tylko dwie osoby i mówiły że ładny bo co miały powiedzieć.I byłam ciekawa co inni myślą na temat tego wiersza(o ile to wiersz bo zaczynam zastanawiać się czy nie obrażam poezji) bo mi osobiście się nie podobał za bardzo.Najchetniej wyrzuciłabym go, ale podobno wierszy nie można wyrzucać dlatego tego nie zrobię...jescze raz wielkie dzięki za szczerość i za rady.
  3. madzia 16

    wieczność

    ale śliczny wiersz... :D Tylko wydaje mi się że trochę smutny, ale ja też takie pisze...nie umiem innych...taki fajny nastrój...
  4. madzia 16

    kiedy......

    Kiedy wstaje rano Chciałabym widzieć Cię koło siebie Kiedy idę pustą ulicą Chciałabym bys był blisko mnie Kiedy łzy same wylewają mi się na policzki Chcę abys to Ty je osuszał Kiedy moja twarz rozpromienia uśmiech Chciałabym byś tylko Ty go widział Kiedy patrze w dal Chciałabym być w Twoich ramionach Kiedy idę spać Chciałabym byś był przy mnie Kiedy już śpię Chciałabym widzieć Cię w mym śnie... Lecz gdzie się podziewasz? Gdzie mam Cię szukać?
  5. strasznie ładny ten Twój wierszyk tylko na końcu lepiej brzmiało by: nigdy nie zgubić własnej cząstki duszy a nie zgubić cząstki duszy własnej..tak mi sie wydaje, ale tak ogólnie to jest napradę świetny...
  6. w skrócie można powiedzieć..... : krótkie, fajne, śmieszne, treściwe,po prostu super!!! :o)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...