[.Rozterka.]

ROZTERKA


Gościsz w mym sercu
Nieustannie.
Dzięki temu mam Cię wciąż
Obok siebie,
Choć nie widze często
Nas razem.
Jesteśmy sobie tak bliscy,
Znamy każdy punkt
Naszej osobowości,
Lecz mimo to
Nieznamy sie wcale,
Albo jeszcze mniej.
Nie chcemy zbliżać sie,
Ranić, zadawać bólu,
Którego tak wiele
W codziennym życiu.
Nasza wspólna fascynacja
To coś wiecej niż
Przyjaźń, lecz
Nie chcemy sobie
Tego okazać
Bojąc sie reakcji
Naszych serc.

[Tęsknota]

Tęsknię za barwą
Twego głosu,
Który zawsze przywracał
U mnie nuty radości...
Tęsknię za dotykiem
Twych dłoni,
Które wywoływały
U mnie deszcz szczęścia...
To wszystko odeszło
I już nie wróci.
Żegnaj moje przeznaczenie,
Moja opoko, mój aniele,
Cieniu...

[Kłamliwie]

Mam pewne kłamliwe zdjęcie
Rzucone na podłodze w mojej sypialni
Przypomina mi czas w którym się rozstaliśmy
Spełnia życzenie abyś tu był
Teraz wydaje się że straciłam sens życia
Wszystkie piosenki zostały skasowane
Mam nadzieję że nauczyłam się na swoich błędach

Otwórz przeszłość i teraźniejszość
Teraz i jesteśmy tutaj
Historia do opowiedzenia i słucham
Otwórz przeszłość i teraźniejszość
Oraz przyszłość też
Wszystko co mam oddaje tobie

Rozwiązane końce związać w węzeł
Cząstka mnie opuszcza me gardło
Zakneblujcie mnie na pamiątkę
Będę trzymać to w sobie zanim
Moja skóra nie pęknie na strzępy
Moje wnętrze się otworzy
Opuści je poświęcenie

Jeśli nie masz nikogo
I nie mam miejsca do którego mogłabym pójść
Czy będzie dobrze?
Czy może być dobrze?
[sub]Tekst był edytowany przez Basia_Machowiak dnia 15-11-2003 20:34.[/sub]
[sub]Tekst był edytowany przez Basia_Machowiak dnia 15-11-2003 21:38.[/sub]

[...śmierć...]

Taka bliska
I taka daleka...
Wybawia
Cieszy
I smuci...
Taka Ciemna
I jasna
Zarazem...
Odznaczająca się
Bielą swych piszczeli...
Czy kiedyś dotrze do mnie?
Napewno
Może dziś...
Może jutro...
Kiedyś...

[na piwo]

całkiem niezłe. krótkie i treściwe :)

[****]

Na uszach słuchawki
A w nich Nevermind.
I egzystuje tak
Od pewnego czasu.
I żyje tak
By dalej nie rozumieć.

W rękach książka,
Jak była - mnie wiem.
Lecz jestem tak nadal
Skupiona nad sobą,
Że nie rozumiem
Własnych myśli
Krążących w około.

Gdzie jestem?
Nie pojmuje...
Jaka jestem?
Nie pamiętam...
To wszystko przez świat
Oszalały na punkcie
Cierpienia, bólu i trosk.

W dłoni ołówek
Kreśli rzeczy straszne.
Pokazuje jak żyjemy
W szarej, zgniłej rzeczywistości,
Która nie daje ani chwili
Wytchnienia...

Zasypiam.
W oczach kolory.
Takie same jak codzienność,
Która więzi nas
Między swymi szponami.

Lecz widze
Światełko przebijające się
Przez ciemne chmury
Pokazuje na kwieciste łąki,
Zielone drzewa,
Barwne ptaki.
I na uśmiech, którego dotąd
Brakowało w tym śnie...