Liquid Dreams

dałam go tam... problem w tym...ze staram się...a zawsze wycodzi mi źle... może nie mam ani troche talentu...=/

po co ludziom wspomnienia? po co marzeń pełen stos? na co piękno? mądrość? uroda? na co miłość? smutek? strach? przecież i tak (bez tego) można dalej dalej brnąć czy to może bez znaczenia? cóż niech każdy wierzy w coś ---------------------------------------- wiem że nie jest on śmieszny....i wogóle dziwaczny... a więc prosze o pomoc....

po co ludziom wspomnienia? po co marzeń pełen stos? na co piękno? mądrość? uroda? na co miłość? smutek? strach? przecież i tak (bez tego) można dalej dalej brnąć czy to może bez znaczenia? cóż niech każdy wierzy w coś

wiem że nie ma ani większego przekazu...ani(chyba)sensu...ale musiałam go opublikować....komentujcie..prosze...wszelkie uwagi mile widziane.... pozdr. =)

wczoraj spotkałam człowieka którego tam nie było dziś też tam był przerażał mnie powiedziałam mu żeby sobie poszedł ale on nic nie zrobił zapanował nade mną a ja mimo woli, uległam zabijał mnie a ja umierałam powoli....

Dziekuje bardzo...=) Tytuł?...no cóż....wiersz przez wielu był nazwany błędem..=/ (nie tyczy to poprzedników =P) pozdrawiam...=)

No coż....pewnie prawda....=/ =)

Próbowałeś coś powiedzieć Ale ja nie słuchałam Pisałeś listy Ale ja ich nie czytałam Dawałeś mi wszystko Ale ja nic nie chciałam A gdy tego dnia trzasnąłeś drzwiami Nagle zapłakałam Oczy pełne łez, a serce krwawiło To nie był przypadek To ból Po rozstaniu To strach Przed samotnością To poczucie winy Bo nie chciałam Cię zauważyć Cmentarz Ludzie trafiają tam gdy ich żywot już zakończony Ale ja już tam jestem Bo mój będzie niewybaczony To było dawno A wspominam to jakby było wczoraj ...... Widziałam Cię Byłeś z inną To Ona To ta Uwielbiona Gdy zobaczyłam ten blask szczęście w Twych oczach Już wiedziałam, że to szczęcie prawdziwe Cmentarz A mój żywot się kończy Ból wyciąga ze mnie ostatki sił Poczucie winy zaćmi mój umysł Będe na łasce losu Więc zostanę tu Na cmentarzu Bo bliski mój już koniec...

Samotność Najwieksza kara... A mimo to spotyka tak wielu Niechciani Niekochani Sami Do ksiegi samotnych juz wpisani A oni wciąż z nadzieją, że będa kochani Ale los nieuczciwy i bezwzględny taką rolę im powieżył To smutne, lecz prawdziwe Wsród ludzi lecz sami... Niechciani Niekochani

wiem że jest z lekka nudny... a więc prosze o pomoc...

Próbowałeś coś powiedzieć Ale ja nie słuchałam Pisałeś listy Ale ja ich nie czytałam Dawałeś mi wszystko Ale ja nic nie chciałam A gdy tego dnia trzasnąłeś drzwiami Nagle zapłakałam Oczy pełne łez, a serce krwawiło To nie był przypadek To ból Po rozstaniu To strach Przed samotnością To poczucie winy Bo nie chciałam Cię zauważyć Cmentarz Ludzie trafiają tam gdy ich żywot już zakończony Ale ja już tam jestem Bo mój będzie niewybaczony To było dawno A wspominam to jakby było wczoraj ...... Widziałam Cię Byłeś z inną To Ona To ta Uwielbiona Gdy zobaczyłam ten blask szczęście w Twych oczach Już wiedziałam, że to szczęcie prawdziwe Cmentarz A mój żywot się kończy Ból wyciąga ze mnie ostatki sił Poczucie winy zaćmi mój umysł Będe na łasce losu Więc zostanę tu Na cmentarzu Bo bliski mój już koniec...

no cóż...nie spodziewałam się tego...ale dziękuje...Kasia1989..=) pozdr. Liquid Dreams

życie to dar choć tego nie odczuwamy życie to szansa lecz nie zawsze z niej korzystamy życie to piękno niestety nie zawsze doceniane życie to sen lecz nie zawsze śnić chcemy życie jest życiem czy to nie wystarcza?

znużona codziennością przerażona teraźniejszością spita pochlepstwami pragnąca chwili szaleństwa wielka i mała piękna i brzydka święta i grzeszna zwykła i niezwykła chwila piękna odrobina magii szczypta nieśmiertelności morze uczuć miłość?

Wiersz interesujący...inny... owa o tym czego się wstydzimy...prawdy ogólnie spox.. pozdr. Liquid Dreams

pragnełam zapomniałam odrzuciłam pragnienie pozostało powiedziałam usłyszałam zapomniałam lecz nadal to powraca prawda - bolesna pragnienie - większe znaki - zapomniane miłość?

poprostu.....zwątpiłam w siebie....nie ja jedna... pomóżcie... poradzcie...

pachnące róże tęsknota niepewność zazdrość słodycz ból luba luby zakochani to znaki miłości?

Ja Zjawa na jawie Kim jestem? Czy to nęka wszystkich? Czy dotyka tylko wybranych? Anioł Mroku Anioł Śmierci Czy tym właśnie jestem? Istotą niosącą śmierć? Ja Zagadka bez rozwiązania Kwiat bez łodygi Łodyga bez kwiatu Poplątane sny Niechciane myśli Ja Ciągle ta sama Lecz inna Niechciana? Nie To zjawa Koszmar A może prawda? Ja Pytania bez odpowiedzi Działania bez celu Cele bez ambicji Koszmar życia Ja Strach Ból Miłość Gniew Ja Czy to prawda?

Nikt nie powiedział że nie można.... Zadnego kodeksu czy czegoś podobnego też nie ma.... Nawet najwięksi przeklinali....(coprawda nie tak jak my teraz dzia...ale to bylo przekleństwo=P) Czytał ktoś "Romea i Julie"? Szekspir miał niewyparzony język a jego tragedia stała sie dziełem... Więc można.... Ale spójrzmy na to innaczej... Co takiego chcielibyśmy wyrazic w wierszu jeżeli byśmy przeklinali co drugie słowo? Nie mówie że nie...ale wiersz chyba bardziej powinien być sformułowany w sposób zrozumiały dla wszystkich i oddający to co chcieliśmy przekazać czy pokazać..... Tak więc róbmy jak chcemy.... Jeżeli dla kogoś przeklinanie w wierszy będzie jakąś formą opisania przeżyc czy tego co chce sie przekazać to niech tak robi... Róbmy tak jak chcemy...=)

Opętane ćmy zasłoniły krajobraz... Czerwone płatki róży pokryły nasze ciała Symbole miłości odwrócone Tonę w Twoich kłamstwach Sztylet wbity w moje serce Aksamitna wstążka na oczach Upadam na mięką trawę Drzewa emanują energią Dotykam palcami nieba Wkraczam w bramy piekła Rozpadam się na kawałki Buduje swoją nienawiść Delikatny pocałunek wiatru Kolczasta szata zdrady Niekończąca się walka Rzucane słowa na wiatr Tysiące łez niczym krople deszczu Złudzenia i rozterki... Kłamstwa i zdrady... Iluzje...