Aleks

Przez palców przełonę, światło przyciemnione wpada do serca mego. Oswietla me wnętrze, tak ciemne niewdzięczne. Ratunek w nim mam. Potrzeba mi ciepła, coraz bliżej piekła przeznaczemnie mnie gna. Ma wiara skruszona. Wyżekłam sie Boga, to Diabła viktoria. Światło nie dociera. Serce obumiera, ciało ubolewa. Śmierć czeka spokojna u stóp piekielnych bram. Szatan się zbliża, Anioł nie przybywa. Kurtyna w dół opada.