Dom wymaga remontu
wszystko chyli się ku upadkowi
mój pokój pochyla się godnie do przodu
jakbym mieszkał w krzywej wieży
A jednak
nie mam nic innego
Chwilowo jestem tu bezpieczny
zamknięty w czterech ścianach
w czterech osłonach
przed światem
Tak długo, jak nie wyjdę
pozostanę w srodku
niewyzwolony
niewzruszony
nieznany
Patrzę przez okno
na ludzi o ciężkich, ociężałych dłoniach
o twarzach ziemistych, o oczach
które nie widziały nieba
i nie chcę juz wychodzić
Choćbym miał zniknąć
utracic odbicie w lustrze
czy nawet na zawsze skamienieć
z wyrazem zaskoczenia na twarzy
Krew nie przestanie płynąć
w mych żyłach głęboko ukrytych.
Więc jeśli zechcesz kiedyś mnie odnaleźć
będę na miejscu, nienaruszony
Tylko wypowiesz właściwe słowa...
