magdalena dalecka-krygier

A jednak zakochana!!! Wiedzialam, że to wielka miłość. Nie wypuszczaj jej z rąk, bo następnej może nie być. Buźka.

Czy to podziękowanie dla kogoś kto odszedł? Ja w ten sposób odbieram caly utwór. Piękne porównania. Dziękujesz tez za łzy, bo to też jest wazne . Jeśli się kogoś kocha, to, jesli Go zabraknie, brakuje nam nawet krzyku, chłodu, bólu i łez. Wolimy mieć żal i łzy, ale przy boku wielkiej miłości. Cudnie. Bardzo mi się podoba. Sama kiedyś dziekowałam nawet za zapach papierosów, za kpiny i wywody. Pozdrawiam serdecznie.

Biegnąc ciemnym korytarzem, Zatrzymałam się na chwilę. W jednym z zakamarków, Stały blade twarze Z uśmiechów umyte. Nic nie mówiły, Nic nie szeptały. Stały . Dotknęłam ich ust jedną dłonią. Poczułam jak ze smutku płoną. Otworzyły oczy wypełnione łzami… Wyciągnęły ręce Ponad swoimi głowami. Jedna z nich podała mi lampę. Oświetliła moją duszę… Zrozumiałam! Dalej biec nie muszę. Darkowi 12. 05. 2008

Stanęła przeszłość przed moimi oczyma Stanęła, patrzyła, nic nie mówiła. Stanęła przeszłość o sobie przypomniała Stanęła, krzyczała, życia me w koszmar zmieniała. Stanęła przeszłość w czarnej pelerynie Stanęła, westchnęła, dotknęła mnie przez chwilę. Stanęła przeszłość przede mną z siwą głową Stanęła, drżały jej ręce, miała mokre zmarszczone czoło. Stanęła przeszłość, odwróciłam się na chwilę Stanęła, obróciła się, odleciała jak nocne motyle. Stanęła przyszłość przed moim obliczem Nie wypomina, nie krzyczy, a ja czasu jej nie liczę. Darkowi 20.02.2008

Dla Ciebie żyję Dla Ciebie myślę Słucham dla Ciebie Dla Ciebie sny śnię Dla Ciebie idę Dla Ciebie stoję Oddycham dla Ciebie Wiem i poznaję Dla Ciebie kocham Dla Ciebie pragnę Słowa ubieram Myśli odgadnę Dla Ciebie jestem Dla Ciebie błądzę Biegnę dla Ciebie Pragnę, mam żądzę Wszystko co robię Robię przy Tobie Chcę Cię zatrzymać przy sobie! Darkowi 10.05.2008

Mozna interpretować wiersz na wiele sposobów. Nieporadni My - jako osoby w świecie obłudy i kłamstwa. Nieporadne decyzje, które wydają się trafne na poczatku, a potem okazuje się ze były błędem i wielkim rozczarowaniem. Nieporadna miłość, która doprowadza do łez i rozpaczy, najpierw się spełnia marzenie, mówimy o pragnieniach , zachciankach, oddajemy serce i duszę, a potem ból i łzy, bo to było kłamstwo, które ujrzało swiatło dzienne. Pięknie- gratuluję.

Bardzo trafnie!! Dobrze, że jest zegar, tykanie uspokaja. Pozdrawiam serdecznie

PIękny wiersz o miłosci- pozytywnie!! Ja tez przezywam taką piekną, pachnacą milość. Pozdrawiam.

Proszę o opinię na temat wiersza. To dla mnie ważne i z góry wielkie dzięki, Pozdrawiam.

W smukłej wieży W zamku złotym Biega płacz tam i spowrotem. W ciemnych korytarzach błądzi Na palcach się skrada W smutek się ubiera, Łzy w kieszenie wkłada Nerwowo się rozgląda Miejsca swego szuka Do wielu komnat puka. Nieproszony wchodzi Przy kominku siada Do łóżka się zakrada. Cichutko się kładzie Kołdrą się okrywa Walczy z czasem – czy przegrywa? Darkowi- Mojej Milosci.

proszę o opinię- to dla mnie ważne. Pozdrawiam serdecznie.

Na kogo liczymy w życiu? Na kogo czekamy? Z kim wstajemy? Z kim śpiewamy? Z kim pod rękę idziemy? Z kim tańczymy? Czy płaczemy? Czy walczymy? Do kogo piszemy listy? Do kogo się zwierzamy? Ilu przyjaciół posiadamy? Ilu wrogów znamy? Ile celów spełniamy? Ile dajemy? Ile zabieramy? Kogo kochamy?!

Dziękuję za opinię, to dla mnie bardzo wazne. pozdrawiam serdecznie. Magda.

Znalazłam szarą kartkę, Sprzed wielu, wielu lat Nie była czysta, lecz w kratkę, Jak wiek, wypełniony milionem dat. Daty się przeplatały, były dobre i złe. Jedne płakały, inne się śmiały…, A marzenia znikały we mgle. Ukryłam ją jednak głęboko w szufladzie, Nikomu nie dałam z niej czytać. Ale odwiedził mnie kiedyś przyjaciel, Nie bał się mówić, słuchać i pytać. Wtedy wyjęłam nową, białą kartkę, Bez ilustracji, bez liter, bez zdań… Już zapomniałam o tamtej w kratkę! I na tej nowej rysuję swój świat! Dla Darka 11.03.2008

Wszystkie rozterki Włożyłam do koperty, A smutki Wrzuciłam do kosza! Wcisnęłam orchideę Do małej butonierki Spacerowałam boso Po życia bezdrożach… Szal powiewał na wietrze, Zbudziły się ptaki Śpiewały arie operowe. Ukłoniłam się Mojrze, Wyraz twarzy miała nijaki I pochyloną głowę… 13.03.2008

Marianna mnie rozszyfrowała! Mam nadzieję pozostać w tym stanie jak najdłuzej- chociaz to mało prawdopodobne, ludzie pragna, ale nie zawsze to dostają... Pozdrawiam serdecznie, dzięki za opinie-- Madzia

właśnie takie są pragnienia, trafne porównania i skojarzenia. pozdrawiam goraco

Dziękuję za ocenę. pozdrawiam serdecznie

Patrzysz na świat innymi oczyma Patrzysz tak jakbyś czas próbował wstrzymać Patrzysz na mnie innym, obcym wzrokiem Patrzysz tak jakbyś patrzył tym złym, a nie dobrym okiem Idziesz drogą krętą , pokrytą gruzami Idziesz drogą piaszczystą w oczach ze łzami Idziesz nie mówiąc nikomu dokąd zmierzasz Idziesz , nie tęsknisz, nie pragniesz, kochać nie zamierzasz Przystanąłeś na chwilę, by Boga przywitać Przystanąłeś by w ramiona miłość wielką schwytać Przystanąłeś, ujrzałeś dwie na skraju drogi Na jednej stał Bóg, a na drugiej człowiek nagi i ubogi Przystanąłeś, pomyślałeś, która ta właściwa droga? Ta gdzie człowiek uśmiechnięty, czy właściwa ta do Boga.? wrzesień 2007

Piękny i taki jak moje życie- dotychczas, bo było bez miłości...

Tęsknię do Twoich ust gorących, Do ciała Twojego- tęsknię… Tęsknię do Twoich dłoni pachnących, Do oczu niebieskich- tęsknię… Tęsknię do serca Twego szczerego, Do śmiechu Twojego- tęsknię… Tęsknię do Twego głosu dźwięcznego, I do dotyku Twego- tęsknię… Pragnę namiętnie Ciebie całować, Kiedy cichutko szepczesz me imię. Pragnę Cię tulić, pieścić, masować… Uwielbiam, gdy blisko leżysz przy mnie. Pragnę Ci oddać całe swe ciało, Które nie może oprzeć się Tobie, Pragnę by razem z Twym ciałem zagrało, By zaśpiewało o samym sobie. Kocham Cię za to, że jesteś przy mnie, Za to, że Mówisz do mnie wierszem. Kocham Cię kiedy się kochasz niewinnie I kiedy mówisz- ‘’mów do mnie jeszcze’’… Kocham Cię co dzień i o każdej porze, Nawet, gdy zasnę zmęczona, nad ranem. Kocham w upale, wietrze i mrozie, Serce na tacy Ci swoje podaję. Dla Słodkiego Księcia. 29.02.2008

Zaszumiało w różanym ogrodzie. Królowe tańczyć zaczęły. Tylko jedna stała samotnie przy płocie, Krople rosy z jej płatków płynęły. Ogród szumiał, śpiewał i grał, Między kwiatami wiatr się kołysał. Tylko jedna z czerwonych Dam Cicho płakała, nikt tego nie słyszał. A gdy do wiatru dołączył deszcz I jego krople głowy Im zmyły, To swoje solo zaśpiewał świerszcz, Jego głos rozbrzmiewał jak żywy. Wtedy samotna, idealna Dama, Co żywot swój spędzała przy płocie, W śpiewie świerszcza się zakochała, Wnet zapomniała o smutnym żywocie. Wnet zapomniała o smutku i żalu. Czerwoną głowę podniosła do słońca I tak została królową balu, A ze świerszczem tańczyła bez końca. Darkowi 23.02.2008