Najeli

Dziękuję Ci Kall:) To podoszące na duchu, co piszesz:)

Kedy umierałam szron Boskich myśli dopadł mnie - szatańskie nadzieje: wszak modli się o to, o mnie, o Ciebie, Morduje myśli, tworzy złudzenia, płacze, śmieje się w głos i pada... By powstać z popiołów pustki Oto Ty! Wieczna, Niezmienna, Moja... Tak żyć...? Moja śmierci...

Hmm...Ciekawe,Ja kocham Dżem, dlatego mam taką sygnaturkę...:) A nad wierszem popracuj.ja by miała pomysł, lae nie wiem co Ty na to: Jesteś trwaniem W moim milczeniu Jesteś kłamstwem... W moim milczeniu - Jesteś prawdą. W moim milczeniu - Jesteś samotnością.. Jesteś mistrzem. Jesteś światłem! Jesteś pustynią... moim milczeniu - Jesteś miłością. Jesteś milczeniem. Pozdrawiam serdecznie - Najeli :)

Jestem milczeniem w Twoim milczeniu. Za dużo powtórzeń wg mnie. Za dużo milczenia. Ten wiersz nie daje nic, prócz ciszy. Pozdrawia serdecznie Najeli

Izo! Autor wybaczy choć z trudem;) Twoja wersja jest ok., ale nie jest moja. :) Dziękuję Ci :) Pozdrawiam.

Może i nic nowego, ale moje własne. Pozdrawiam i dziękuję za rady.Przydadzą się:)

Ech, a ja myślałam,że pisze najsłabsze wiersze...Banał.Może ja nie powinnam tego komentować, bo nie jestem orłem w poezji, ale to banał do potegi n-tej...Pozdrawiam serdecznie i radzę pomyślec nad pisaniem...

W spracowane swe dłonie ujął Bóg Ziemię i tchnął w nią życie. Stworzył, zbudował, wynalazł i Jego zmęczony umysł popełnił błąd: Bóg stworzył człowieka. Tak oto dzieło Mistrza upadło, by powstać przez śmierć i zmartwychwstanie Syna Jego Amen.