marta s.

dzięki za dobre rady. też zauważyłam, że ludzie komentujący na moim blogu nie są obiektywni, bo to moi znajomi i choćby nie wiem jak mi wmawiali, że są szczerzy to i tak im nie wierzę, bo wiem, że nie chcą mnie zranić. chociaż mnie krytyka nie rani. czerpię z niej raczej wiedzę na temat tego co mogę zmienić. mam jeszcze całe życie, żeby coś zmienić w swoim pisaniu, dlatego się nie zrażam pierwszym niepowodzeniem. pozdrawiam

chyba jednak poczekam jeszcze i wróce do prowadzenia bloga... to była tylko taka "nieśmiała" próba

szłam bez czapki w otępieniu gdzie poniosły mnie nogi niczego nie czułam zimna wiatru niczego nie słyszałam nawet serca nie miałam świadomości swojego istnienia nogi moje zawiodły mnie pod twój dom chciałam zapukać lecz nagle coś się we mnie obudziło cierpienie odeszłam i nie wrócę teraz już wiem ty nigdy nie byłeś i nie będziesz dla mnie