Anna Ratajczyk

Staliśmy obok siebie Nagle do naszych uszu dopłynął rozkaz: "Złapcie się za ręce!" Staliśmy obok siebie splatając swoje martwe palce Powoli bez pośpiechu przyszedł ktoś i powiedział: "Możecie się już puścić" Lecz on jeszcze mocniej ścisnął moją rękę i rzekł: "Mnie tak dobrze" Moje serce dodało: "Mnie też"

Zansę z trudem żalem żalem do siebie zbyt dużo we mnie nieuwagi i nieodpowiedzialności zbyt dużo słów wyfrunęło z moich ust jak motyle z pozoru piękne wesołe kolorowe... Dopiero w ciemnych zakamarkach mózgu odkrywają z pod płaszcza kałuże krwi uczuć.