Milena Sakowicz

Pijani ludzie współczesności. Pijani szczęściem, pijani winem, pijani życiem. Upojeni muzyką, ciekawością. Upici miłościa i zazdrością. Utopieni w kłamstwie, wodzie i starości. Zaplątani w włóczce czasu.

kofeina krążaca we krwi nie pozwoliła zasnać nie spałam poszłam do szarej, zapomnianej fabryki odsunęłam dwie cegły i usiadłam w kącie jak zbite dziecko przez wybite okno widzialam nudne niebo dym z komina splatał się z siwymi chmurami było zimno zmuszon trwać bez snu szurałam stopa po brudnej ziemi jakby to miało przynieśc otuchę to dziwne że nie bałam się tam być gdzies kapała woda, drażąc w posadzce małe wgłębienie coś zobaczyłam pod spalona deską była malinowa wstążka satynowa, jakby zdjęta z dziecięcej głowki wtedy zasnęłam

a do jakiego działu to sie nadaje??

Wrzosowe zachody i soczysty wschód promieni. Na karku krzyż coraz cięższy. Noc i dzień to wędrówka bezkresna kropel po lustrze. Jedwabne fale siwych włosów.Bujające w obłokach mądre czoło. Kiedyś krzyż z pleców spadnie i gwiazda się pojawi. Zniknie coś by na nowo się narodzić.