Paweł Dęga

Podoba mi się. Bardzo lekkie, czułem jak muska mi mózg. Pozdrawiam!!!

Przeszedł mnie dreszczyk! I dodam - to nie z zimna! Bardzo mi się podobało! Pozdrawiam!

Rosa na Twym policzku? To pewnie poranek Zabiorę blask oczu, głębię źrenicy Z troskliwą dłonią się nie rozstanę Zawinę w umysłu chustę Wrzucę do pamięci kosza Z nim na piknik się wybiorę Po mokrej polanie, w kaloszach W naszym miejscu, pamiętasz? Tam gdzie niebo błękitem krzyczy Pocałunki zrzucają wzruszone chmury A dobry Bóg spojrzenia liczy Na mrozie, owinę się ciepłym wspomnieniem Tam pozostanę Będę czekał, jak drzewo wiosennego wiatru Pajęczyną opatrzę tęsknoty ranę Witam! Dziękuję za przeczytanie. Napisałem to dosłownie w kilka chwil, niesiony impulsem. Pewnie wymaga jeszcze trochę pracy, ale jestem ciekaw Waszego zdania Kochani. Dzięki!!!

r o z b i e g a n y - ?!?!?! hmm ... Dzięki,że postanowiłeś coś napisać. Ale prosił bym o konkrety. Może chodzi ci o to,że pierwsza i trzecia zwrotka niebardzo pasują do drugiej? Przyglądając się teraz, zmontował bym z tego oddzielny wierszyk,a drugą zostawił samotną.Ale nie zrobie tego,nie mam zwyczaju wprowadzać zmian,nawet kiedy widzę błędy. Pozdrawiam !!!

Wieje folklorem. No i ta gwara ludowa. Ale nie wiem czemu, czuję się jak na przemowie A. Leppera. Rozumiem Twoje odczucia, znam sytuacje rolników bo 5 lat uczyłem się w liceum Agrobiznesu. Jednak, jakoś nie podoba mi się to co napisałeś. Wiersz ma jedną zaletę - przedstawia realia panujące w naszym kraju. Pozdrawiam!!!

Dam Ci pochodnie Przegonisz nią latające wywłoki - nietoperze Wtedy w muślinie zasnę spokojnie Może w opiekę Mateczki uwierzę Boję się! Taki las wyrósł Wykrzywione w grymasie drzewa Będę wysoką myślą Cię niósł Wzniesie Cię modlitwa - jak biała mewa Mnie nie będzie przy Tobie Będę kroczył po piachach Marsa Nie złożę miłości w grobie! Spacer po wydmach to farsa Spotkamy się w tempie Hermesa Bóg da mi skrzydła u nóg Nie chcę kroczyć ścieżką Achillesa Wkrótce zapukam do drzwi - ja, Czarny Kruk

Mnie podoba się to, jak wykożystałeś opis czegoś tak błachego do wyrażenia czegoś głębszego. I tyle ... Zrozumieliście, ja chyba sam nie rozumiem tego co napisałem Pozdrawiam i proponuję otwożyć nowy dział np. "Sezon na igielicie - wiersze górnych lotów"

Wiesz, szczerze - nie podoba mi się. Co to jest "Elegia o chłopcu polskim"? Zbytnio mi się z tym kojaży. Dlatego do luftu - trochę oryginału... Ok. trudno mnie zadowolić, a poza tym nie znam się - dlatemu niech nie biorą Cię konwulsje. Ale jakoś takoś skojażenie mnie opadło, że Baczyński i to już było. Pozdrawiam, wyrazy szacunku!!!

Szczerze to nie mam pojęcia co podoba się Agnieszce. Ale poezja to coś co każdy odbiera po swojemu. Ja tam nie czuje tego tekstu. Z poważaniem ... pozdrowienia!!!

Do Autora! Jeśli odniosłeś wrażenie, że byłem złośliwy to przepraszam. Po prostu z komentarzy moich poprzedników wywnioskowałem, że wiersz niesie z sobą coś głębszego dla duszy. Chciałem przez to podkreślić, że ludzie mają różne gusta, a wielu z nich Twój wiersz się podoba. Pozdrawiam i jeszcze raz przepraszam!!!

To napewno nie jest wiersz. A kto gra - ten spłaca długi! Pozdrawiam!!!

Tak, mówi do mnie! Ale to co słysze nie jest pociechą. Podoba się ...! Pozdrowionka!!!

Nie zgadzam się - Jasna Góra to symbol. Ale w czym to przeszkadza. To my nauczyliśmy się w swej głupocie klękać przed obrazami. Bóg, Jezus nigdy nie nakazywał a wręcz zabraniał takich praktyk. Zapomniałaś jak we wczesnym średniowieczu zwalano bałwany pogańskie. A teraz chrześcijanie robią to samo -powstał kult świętych obrazów i miejsc. W symbolach nie ma świętości. Ona jest w nas i do okoła nas. Może kogoś uraziłem, ale to dobrze! Jestem wierzący, ale każdy prawdziwy katolik wie gdzie szukać Boga czy Maryii - i napewno nie w obrazach. To pielgrzymi przybywający na Jasną Górę czynią to miejsce świętym, ich modlitwy tam wznoszone. Pozdrawiam i polecam Biblie!!!

Do Pelmana! Myślę, że ten pomysł z ulgowym traktowaniem nowicjuszy jest do bani. Ja też stawiam pierwsze kroki i potrzebuję porad, uwag. Inaczej nic się nie nauczymy, a nasze błędy będą powielane. Pozdrawiam!!!

Szczerze - Twój wiersz wzbudził u mnie śmiech. I to nie dlatego, że masz pusty garnek. No, ale Paulince się podobało. Pozdrawiam!!!

Czytając go miałem wrażenie, że jest napisany przez małą, zbuntowaną dziewczynkę. Która chciałaby wszystkim zrobić na złość i umrzeć. Wtedy patrzyłaby jak to oni się zapłakują i nie mogą jej odżałować. Tak, jak byłem mały też miałem takie chwile, kiedy chciałem umrzeć na złość rodzicom - młodzieńczy bunt. Może twój wiersz przekazuje coś głębszego ale ja tego nie czuję. Nie podoba mi się. Pozdrowionka!!!

Mi się podoba : "szukać oddechu poduszonych słów" Ale ja nie mam problemów z "koszmarami minionego lata" - chyba dlatego wiersz nie robi na mnie dużego wrażenia. Pozdrowionka!!!

A ja czuję "lęk". Nie wiem czemu, mam wrażenie, że Chciała byś zawżeć pakt z diabłem - byle tylko było lepiej. No cóż, nie mam pojęcia jakie uczucia Tobą powodowały podczas pisania więc ... Pozdrawiam!!!