ziobro antoni

dni moje kapią jak krople deszczu zimne, od łez mokre i samotne… a chmura – jak kalendarz co kartki – krople gubi wciąż nowe łzy wyciska i rosą ziemię zdobi i słyszę jak te krople wprost z nieba na mój parapet dzień za dniem wystukują - poniedziałek, …wtorek,…czwartek… a w mnogości kropel – dni w samotności mojej - ty każda kropla z mojej łzy a w mnogości kropel – dni… w zapomnieniu moje serce w bezradności moje ręce w samotności nasze miejsce deszcz nie powie ci kim jestem… Wiersz przeniesiono do Forum dla początkujących poetów MODERATOR