To tak zawsze z kłamstwem jest,
Że gdy jest to jest, a jak nie ma,
To znaczy, że je chowa trema,
Bo jak nie ma tremy,
To nic nie robimy tylko kłamiemy.
Bo to tak z nami bywa,
Że jak się tonie, to się mówi,
Że się pływa.
A jak człowiek na scenie stoi,
To, nie kłamie tylko mówi,
Że się boi.
A jak stanie z sobą w lustrze,
To w człowieku trema ginie,
I do siebie mówi,
Jak to siebie lubi...