Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dorota_Kawka

Użytkownicy
  • Postów

    4
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Dorota_Kawka

  1. Postaram się go poprawić... eh... tak to jest jak się człowiek spieszy...
  2. "bez miłości" choć to smutne nawskroś prawdziwe... a wiersz bardzo dobry :]
  3. kiedy nadzieja zblaknie z nieba posypie się złota iskra może wtedy wszystko ucichnie zostanie płaszcz stary nikomu nie potrzebne okulary i radość dni minionych a mały ptak zraniony podkuli skrzydła i odleci razem z duszą do Boga
  4. Wśród tłumu ludzi on jest sam rycerz bez zbroi czarny bezwietrzny pan liczy jej łzy każdą zebrać chce by bólem kobiety napawać się utopijny żar w nić smutku plącze się Czarny bezwietrzny pan król goryczy i złamanych serc na bezdechu oszukuje się na piedestale mocy jej marzenia jak mozaikę poukładać chce uwięzić uczuć moc rozkazując bez litości: NIE CZUJ NIE KOCHAJ
×
×
  • Dodaj nową pozycję...