Yavanne

widać że umiesz twożyć w wierszu obraz, ale staraj się pisać krócej. Podoba mi się wers "Owieczka zbłąkana Potyka się o wiatr... "

Taki podniosły! ogólnie spoko, ale bardziej to ona trafia do podręcznika polskiego niż do serc czytelników:) pozdrawiam!

Mi przypadł do gustu dopiero po głębszym przeczytaniu, piersze wrażenie takie sobie, ale wiersz ogólnie jest wspaniały! pozdrawiam!

przykro mi, ale mi się niepodoba

Dzięki bardzo-Dotyk, za pomoc, posłuchłam twoich rad i zmieniłam ten wers. TYtuł zostawie jednak ten sam, ponieważ ja jednak dostrzegam w śmierci pewien urok:)) "Tak pięknie dzieli Noc i słońca promienie" pozdrawiam wszystkich mocno!!

mi się niespodobał. Za długi, za dużo epitetów, jest sens, ale gubi się za ozdobnikami. Sprubuj napisać coś krótkiego jestem pewna, że to będzie świetny wiersz:))

Czytając go, odrazu miał dla mnie melodie. ładny, dobrze się czyta, ciekawy, możesz tak nad nim popracować żęby stał się piosenką!

Proszę o słowa jakiejś krytyki, zależy mi na poznaniu waszego zdania na temat mojego wiersza...

Śmierć tak pięknie łączy Sen z jawą Smutek z pragnieniem Sens z istnieniem Tak boleśnie dzieli Parę złączonych rąk Nadzieje i ufne spojrzenie Tak pięknie dzieli Noc i słońca promienie [sub]Tekst był edytowany przez Yavanne dnia 19-10-2003 13:19.[/sub]

mi się bardzo podoba! uwielbiam, krótkie głębokie wiersze. każde slowo jest wyważone, wspaniałe! nielubie w werszach ozdobników, liczy się sens! dodam go do ulubionych! pozdrawiam!

przykro mi, ale twój wiersz wogóle do mnie nie dotarł. albo był bez sensu, albo ja go nie odkryłam... prakuje jakegoś podsumowania, jakiejś myśli...