Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

rumi

Użytkownicy
  • Postów

    76
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez rumi

  1. Te.
    kosmiczne sutki daj mi Panie
    (i oczy wiście)
    żebym mógł się ślizgać po nich

    i pamię ćobym miał gdzie
    składować te ukradki

    i te opięte pośladki
    żebym mógł wstać, kłaść się
    i myśleć tylko o nich

    i nogi ponętne
    otwarte jak łąki
    w pończoszce kwitnące

    i czas patrzenia
    i radość westchnienia
    i ten szczególny ruch posuwisty

    za to wszystko
    bierz ciało i dusze
    i co tam jeszcze

    Panie mucha, władca da

    a jakże JA się tem
    cudownie zaopiekuję
    wejdę-wsiąknę-wniknę
    aż do punktu w którym
    JA tak zupełnie zniknie

  2. usta zamknięte
    posępnym uśmiechem - opis

    (odziedziczona umiejętność
    komunikacji
    -po ciszy) -

    cisza jako nauczyciel komunikowania się
    cisza między słowami może być nośnikiem treści

    cisza jako stały fragment jest po prostu zaprzestaniem
    zero przekazu, zero treści - koniec końców - brak chęci kontaktu


    słów już nikt
    nie broni

    A kiedyś bronił?
    Słowa są do używania, nie do polityki.


    (nad przepaścią
    z powrotem chowają się
    w rękawach)

    dlaczego akurat miałyby stać nad przepaścią - intelektualne wieszczenie degradacji języka?
    Dobrze, że przynajmniej chowaja się w rekawach tych którzy je bronią;)




    * *
    (rozkruszona woda)

    w krainach
    zapotrzebowanie
    na mleko i miód - obserwacja która jest mało błyskotliwa

    trzeba zakazać
    importu marzeń


    Jakiś taki urzędowy ton - trzeba zakazać - jakbym się cofnął 2o lat i włączył dziennik.


    pozdrawiam rumi

  3. Wydaje mi się, ze Pani w swoich utworach nadużywa swłowa cisza.
    Wgóle zauważalne szastanie słowem.
    Jednocześnie część wersów w każdym utworze
    dobrze o Pani świadczy. Lubię taką wrażliwość.


    W szumnej szacie liści
    Ciemność sie przetarła

    i

    w sny ujęci


    pozdrawiam rumi

  4. Wydaje mi się, ze Pani w swoich utworach nadużywa swłowa cisza.
    Wgóle zauważalne szastanie słowem.
    Jednocześnie część wersów w każdym utworze
    dobrze o Pani świadczy. Lubię taką wrażliwość.


    W szumnej szacie liści
    Ciemność sie przetarła

    i

    w sny ujęci


    pozdrawiam rumi

  5. przepisz się w imieniu
    i na rzeczy się rozpisz
    teraz można szerzej
    wypłynąć nie liczą
    naliczonych w obie
    strony powinny mieć
    oryginał i kopię
    gotowy na wszystko
    nawet żeby zniknąć
    podpisem w formie
    odciskiem z buta
    prostą z historii
    odbitą z nerki
    plamą z wątroby
    pod niebo
    ale nawet tam
    wszystko

    kończy się samofakturowaniem

  6. za dużo przegadywania


    bo np. Życie pisze najlepsze groteski - nadaję się do prozy
    a takie rzeczy w wierszu powinny wynikać z pomiędzy wersów
    czy też : dwoje kochanków - dwa ciała

    nie każdy dzieli chleb na czworo

    no i trochę niewiarygodna
    obcość tych ramion w antrakcie




    dla mnie po przeczytaniu zostaje:

    dwa ciała, cztery serca
    do dzielenia na dwoje



    rumi

×
×
  • Dodaj nową pozycję...