Wiktoria de Lose

Bardzo wielkie dzięki za poukładanie i podpowiedzi.One są niezwykle pomocne.Faktycznie poprzestawanie sporo daje.Cieszę się,że jednak można odczytać, że ta niespełniona kropla jest tylko symbolem ;)

Opowiem ci o małym, niepozornym życiu przejrzystej kropli. Gdy spływała po szybie, zaglądała mi w oczy. Jakże chciała oszaleć, zapomnieć się w harcach, rozedrzeć zamglone i istnieć, istnieć, istnieć; na zawsze? Zbyt doskonała, prowokująca w swym skończonym kształcie; strojona wbrew sobie, nikogo nie zachwyca, ukryta w głębi ziemi. Tak mocno stoisz na ziemi, tak głęboko w nią się zapadasz.

klęczałaś jak figurka służebnico wszystkich świętych oczekująca wniebowzięcia chciałem osłonić cię przed Nim jak zawsze zwyciężał w białym kornecie związana milczeniem zjawa w bezkształtnym ciele już cię nie ma zostałem

Znowu krzyczałem w nocy... wciąż te same słowa o końcu świata. Dlaczego mnie to spotyka? Dokoła obcość doskonale wyrafinowana, doskonale przebiegła, wsącza się pod skórę. Szum opętanych komputerów, wszystkowidzące neony. Tandeta i żałoba w blasku świecidełek. Czy to już koniec? Gdy ludzie wyją w odosobnieniu, a rak zdycha w akwarium, ku uciesze dzieci? Obudziłem się przed słońcem, zaciskając wargi. I ostatnia myśl, kotwica rzucona w wieczność, Jeśli nadal jesteś daj Z M A R T W Y C H W S T A N I E.

Podziwiam wyczucie rytmu, rym, regularność w akcentowaniu itp.Szkoda tylko,że trąci myszką i przypomina wymarłe grupy poetyckie. Chyba,że to taka elegancka stylizacja np.na Skamandrytów.

Miała czerwony szalik i czerwone usta niczym biologiczny okaz doskonałosci. Srebrzyste włosy chichotały cichutko, niesfornie wymykając się spod palców. Królewna Śnieżka, Bergamotka moja; po pięćdziesiątce.