Sigrid Sigin

Tak, zgadzam się, ze poezja jest dla smutasów. Radośni ludzie nie mają czasu na takie bzdury jak pisanie wierszy. Swoją drogą, bardzo mi się ten utwór podoba.

myśli tłuką się pod czachą siedzę z opróżnioną flachą ogień stygnie już w kominie chandra szybko mi nie minie myśli nie dają mi spokoju muszę wyjść z tego pokoju oczy robią mi się kwadratowe za chwilę dostanę na głowę teraz nikt mi nie pomoże flaszką ciągle sobie grożę proszę błagam do mnie wróć to przestanę się tak czuć