teresa943

"zakładasz buty i idziesz"... beznadzieja? poddanie się losowi?

żeby umieć przyjąć upokorzenie i znaleźć w nim sens, potrzeba pokory nie rozumiem związku tytułu z treścią (:

@Artur_Bielawa wybacz, ale ... nie trafia do mnie takie "tratatata" bez powiązań logicznych (;

@Natalia__Rainbow nic, co bym mogła zabrać do przemyślenia (;

Mietku, cieszę się, że mogę w czymś pomóc, tym bardziej, że taka bezinteresowna pomoc jest b. cenna tam "w górze" :) Fakt, ze zwięzłością masz kłopot ale... walcz z tym a kiedyś odkryjesz, że w wierszu najważniejsze jest "sedno" :) Pozdrawiam adwentowo :)

Nie lubisz klimatu, choć jest on scenerią, w której coś się dzieje... nie szkodzi. Wiem, przerzutnie ciężko się czyta, jeśli się nie wczuje ale niekoniecznie musi być łatwo :) Fajnie, że "kupujesz aż trzy zwrotki i to "mimo" :) dziękuję. A co do wzniosłości... nie widzę takowej, bo liryczność często jest wewnętrznym monologiem - to nie ktoś "zapali", "zaniesie" czy "opowie" tylko podmiot liryczny, więc ...wybacz ;)

jeśli Czytelnik "zapali w sobie światło i zaniesie tam, gdzie ciemność", sam uniesie się "jak balon"... :)

właśnie te zbędne wg Ciebie słowa sprawiają, że ten balast staje się namacalny, czujesz jego ciężar, skoro o nim mówisz... i o to chodzi

Nie szkodzi, bywa, że potrzeba czasu, by "przejrzeć" i zobaczyć sedno... Dziękuję za szczerą postawę i pozdrawiam serdecznie :)

@Mieczysław_Borys Przyroda nabiera kolorytu - Z każdym dniem coraz to więcej Wszystko przemienia się w dojrzałe. Liście rozpoczynają umieranie, Wiatry wieją zimne, A ludzie odziewają się cieplej. Na niebie sporo chmur. Ptaki cichną na drzewach. Idzie jesień. Wsłuchałam się w granie duszy, która podziwia jesienny pejzaż i rozpisałam słowa, które są odzwierciedleniem obrazu. Reszta w/g mnie to niepotrzebna domieszka ale wiersz jest Twój... moja tylko sugestia. Pozdrawiam późnojesiennie :)

@Mieczysław_Borys Hmm... zadumany autor to i taki a nie inny wiersz; a tak na serio - nie potrafię nie myśleć, nie rozważać, nie marzyć i nie szukać nawet w ciemności choćby odblasku światła; nie umiem się nie cieszyć nawet, gdy na policzku łza a nad kimś bliskim zamyka się ziemia... żyję i kocham życie tak po prostu, bo przecież ono jest największym darem jaki mógł otrzymać człowiek od Stwórcy. I to, co mnie "wypełnia" musi mieć ujście w poezji... ktoś kiedyś powiedział, że gdybym się nie dzieliła, to bym eksplodowała z nadmiaru, więc piszę, piszę i piszę :)) Dziękuję Mietku, że mnie czytasz i serdecznie pozdrawiam :)

zaciemnia okna snem o dniu niestrudzenie pochylonym nad przesłaniem zrób już dziś rozrachunek z wczoraj wyrzuć cuchnącą tandetę schowaną na wszelki wypadek balast hamuje lot nad hałasem o nic liczy się tylko czas zapisany w ciszy bez kalkulacji i kilka pożywnych słów z kromką na bezdomnym talerzu tyle jeszcze miejsca na miłość a do świtu niedaleko zapalę światło w sobie i zaniosę tam gdzie ciemność skacze do gardła po omacku opowiem o nadziei ogołoconych drzew które wierzą na przekór zimie stopnieją lody w nabrzmiałych żyłach ruszą soki odrodzenia a noc pojaśnieje jak dzień bądź gotowy na progu 2014-11-28

@Gryf No tak... w biznesie różnie bywa, raz na wozie, raz pod wozem ale miej nadzieję, może... coś tam drgnie a jak nie to trzeba zwinąć żagle i odpłynąć na tratwie... w lepszy interes :) swoją drogą słowo "trwanie" ma wiele znaczeń ... Dzięki za pozdrowionka :))

@Waldemar_Talar_Talar To prawda. Ani SMS-y ani maile nie zastąpią listu ręcznie pisanego przez kogoś bliskiego sercu. Dziękuję Waldku za ciepły komentarz i życzę spokojnego wieczoru :)

@oskari_valtteri :))

@Gryf Bardzo Cię przepraszam, że pominęłam Twój komentarz... z pośpiechu. Cieszę się, że jesteś bratnią duszą w tym przesłaniu. Żadne klikanie nie zastąpi paczki listów, które można w każdej chwili otworzyć, wziąć do ręki, widzieć pismo ukochanej ręki a czasem wzruszyć się zasuszonym kwiatkiem włożonym między kartki... nie mówię, co czuje się po latach, gdy tego kogoś już nie ma - takie listy są jak drogocenne skarby często skrapiane łzą tęsknoty. Tylko cóż o tym mogą wiedzieć dzisiejsi młodzi? Odczują to, gdy dokuczy samotność... ale taka kolej rzeczy :) Jeszcze raz proszę, wybacz i przesyłam uśmiech spod serca :)))))

@oskari_valtteri za to Cię b. szanuję i ...i niech tak zostanie :)

@Penelope_Coal To sobie wybieram: najgorsze są lęki nieuświadomione dlatego sypiaj ze mną jak najczęściej wtedy czuję jak jesteś blisko i wszystko co najważniejsze niech po prostu się zdarza... Całość ciekawie spięta klamrą (tytuł-puenta) tak sobie marzę (...) nie bój się Można by odczytać... "nie bój się, to są tylko marzenia" a wtedy sens się zmienia... Serdecznie pozdrawiam, Penelope :)

@Zbyszek_Dwa Spokojny, wyciszony z niepotrzebnych emocji liryczny wiersz . Peel umie zauważyć, co otrzymał i potrafi wyrazić wdzięczność. Bardzo mi się podoba. A co do zakończenia... do "trwam" dodałabym "w nadziei" i już mnie będzie budziło skojarzeń :) Pozdrawiam serdecznie, Zbyszku :)

@Gryf Pozwolę sobie na sprzeciw wobec "jutro będzie tak samo", bo ...nigdy nie możemy wiedzieć, co będzie jutro i czy w ogóle jakieś jutro będzie, więc powinniśmy skupić się na "teraz" i zadbać, aby było lepsze niż "wczoraj", choćby o milimetr ale zawsze jakaś zmiana... Brakuje mi w tym wierszu nadziei ... dopóki jest, choć jej cień, człowiek wiele może. Ileż ona siły daje ludziom nieuleczalnie chorym! Iluż ratuje od depresji... Pozdrawiam serdecznie :)

@Adrian_Poraj Szacunek za przesłanie... Pozdrawiam :)

@Kraft_ Liryczny wiersz o nieszczęśliwej miłości... wzrusza. Pozdrawiam :)

@Waldemar_Talar_Talar Waldku, tak długa zapowiedź a gdzie... wiersz o sercu i miłości który duszę cieszy mało kiedy złości smutne rany sobą leczy wiem co znaczy tworzyć ale nie rozumiem po co dręczyć się bez weny kiedy nie ma o co lepiej spytać serca słuchać grania duszy melodyjne słowa wnet pióro poruszą Serdecznie pozdrawiam :)

@oskari_valtteri Dzięki za "tak" dla przesłania a co do treści słów kilka: jest to wiersz liryczny a liryka, jak wiemy, to jeden z rodzajów literackich, do którego należą utwory przestawiające wewnętrzne przeżycia, uczucia i przekonania nadawcy wiersza czyli podmiotu lirycznego. Wiersz liryczny ma b. często charakter subiektywnego monologu; charakteryzuje się delikatnością, tym, co wpływa na emocje, wzrusza, porusza uczucia, stwarza romantyczny klimat, niejednokrotnie jest rzewny; "liryczny wiersz" to - nastrojowy, poetycki, romantyczny, miły a więc zawiera właściwe sobie treści (w/g "Słownika wyrazów obcych i trudnych"-A.Markowski i R.Pawelec) Po co ten długi wywód? Po prostu jestem autorem lirycznym i piszę w swoim stylu... po kobiecemu, co nie znaczy, że każdy musi to polubić... Szanuję odmienne upodobania i rozumiem. Serdeczne dzięki, że mnie wytrwale czytasz i komentujesz :))))))))

@stanisław_prawecki a więc... rozumiemy się co do meritum, dziękuję. odwzajemniam entuzjazm "uścisku" uśmiechem :)))))