Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

teresa943

Użytkownicy
  • Postów

    12 506
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez teresa943

  1. jak dla mnie wiersz nieco przegadany no cóż? czas jak czas ...nieubłagany, więc nie da się go przechytrzyć może lepiej za nim pobiec? :) serdecznie pozdrawiam - Krysia
  2. Kiedy gaśnie to szczególne "słońce", następuje zaćmienie od wewnątrz, trudno wtedy powrócić do "ogródka jordanowskiego" ... wiersz przenika do głębi "drugim dnem" serdecznie pozdrawiam - Krysia
  3. uśmiechnęłam się a więc udało Ci się przekazać poczucie humoru :-) serdecznie i ciepło, Bolku - Krysia
  4. ładny, subtelny erotyk zainspirowany tęsknotą :) serdecznie pozdrawiam - Krysia
  5. Autor dobrze wie, co znaczy prawdziwa przyjaźń...istotnie jest "filarem bezpieczeństwa", choć czasami wymaga samozaparcia, gdy są to relacje damsko-męskie :))), oj niełatwo poprzestać na niewinnym pocałunku, gdy "więź" porusza zmysły :)) to mini zawierające wiele treści, podoba się :) serdecznie pozdrawiam, Marku - Krysia
  6. Marku, miło, że mój wiersz podziałał na wyobraźnię. O to chodzi, by zamysł autora budził nie tylko refleksję ale i zmysły :) W życiu pesymizm miesza się z optymizmem i taka równowaga utrzymuje nadzieję a kto jej nie straci, ten zawsze zdoła "podnieść się i iść do przodu". Nigdy przecież nie jest aż tak źle, by nie mogło być lepiej... zawsze jest szansa na "regenerację" czterolistnej :) A Twój dopisek? Uśmiechnęłam się... i tak czasami bywa :) Nie, "nie nagrabiłeś sobie"...wręcz przeciwnie, zachęciłeś do robienia tego, co kocham ... dziękuję :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  7. w dzisiejszej cywilizacji człowiek jest coraz bardziej spragniony prawdziwego "człowieka" a nie zaprogramowanego "robota" wiersz porusza bardzo istotny problem, aż strach pomyśleć, co po tym "kacu" zaintrygowałaś mnie, Grażynko serdeczności :))) Krysia
  8. w sposób prosty i lekki dajesz do myślenia... a przecież o to chodzi, by budzić refleksję i właśnie to Ci się udaje znakomicie serdecznie pozdrawiam - Krysia
  9. Rafał, fajnie, że zajrzałeś... "miód na kromce dni" zasmakował, więc cieszę się i bardzo dziękuję :-) Serdeczności - Krysia
  10. Pyszności ta twoja poezja jak ta kromka z miodem:) Kiedy do mnie znów zapukasz i otworzą się podwoje tu znajdziesz to czego szukasz a my na zawsze we dwoje. Serdeczności Krysiu:) Twoje rymowanki lecą jak z rękawa a ja inspiruję bom wielce ciekawa co też Bolek jeszcze dopisze mi wierszem :)))) serdecznie dziękuję i pozdrawiam - Krysia
  11. Hmm...przecieka przez palce? a może i takie widzenie jest prawdziwe? Jak to w życiu...różnie odbieramy przeszłość po latach...może z większym dystansem? Dziękuję Sztacheto. :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  12. strasznie mi się podoba !!! pierwsza strofa jest niestety jak szara codzienność... warkocze czasu pokazują nasz wiek... Tyle w tym wierszu codzienności i szarości każdego dnia ale nie wkrada się do niego rutyna burzysz rutynę dobrymi metaforami i epitetami niebieskooka :) puenta wręcz erotyczna... mogę tylko domyśleć się że jest ktoś kto ma klucz do Twojego serca a nie tylko do drzwi dobrze wiem że towarzyszy Ci już od dawien dawna :) Serdeczności Witaj Joanno. Dziękuję za obszerny komentarz. Rutynę trzeba urozmaicać a wtedy nawet szarość nabierze kolorów :) :)) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  13. powiem za parą, pięknie , Krysiu, pięknie, a pamiętam czasy, kiedy... och, dojrzałaś... cmook, moja kochana:))) miło, że pamiętasz...ech, stare dzieje :) dziękuję "Skrzydełko" i pozdrawiam - Krysia
  14. o jak pięknie Ci z nimi :))) dziękuję :-) serdecznie pozdrawiam - Krysia
  15. no tak, nie ma innego klucza, chyba, że ...wytrych, ale to już byłoby hehe...włamanie :) dziękuję Grażynko i ciepło pozdrawiam - Krysia D*
  16. Wiem, wiem ...zwięźle i krótko, zwykle tak piszę, ale tym razem mam "apetyt" na nieco "sutości"... Dziękuję :) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  17. Aniu, zawsze cenię Twoje sugestie, więc śmiało "poprawiaj". Już posłuchałam :) Dziękuję bardzo. :-) Serdeczności - Krysia
  18. ech, "leć"... bardzo misie Biała :)) cieplutko pozdrawiam - Krysia
  19. ech, "życie"...dlaczego chcemy jak inni? chyba boimy się "wychylić" do życia pod prąd? poruszasz istotny problem... obserwuję i widzę podobnie, a ja? no cóż? nieraz dostaję po łbie ...za "odmienność" ;-) pozdrawiam Cezary - Krysia
  20. zbieram roje myśli na jutro będę miodem na kromce dni zaplatam diamentowy blask w warkocze czasu błękitnooka i zwiewna żyję okruchami sezonów zamknięta tak długo twoja pamięć zawiodła pożółkłe czterolistne można zregenerować kluczem powrotu otworzysz mnie jak znajome drzwi
  21. chwile winne czy niewinne tylko los rozstrzygnąć może a tymczasem kochaj życie póki jeszcze łapiesz oddech :))) Dziękuję, Bolku, za zrozumienie wiersza i piękny komentarz. Serdecznie pozdrawiam :-) Krysia
  22. Witaj Ewo! Cieszę się, że Ci się podoba to "mini". Dziękuję. :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  23. Witaj Izo! Masz rację - "ta" wyspa ma do zaoferowania wiele tajemnic, które przyciagąją "odkrywców". Tytułu raczej już nie zmienię... Dziękuję za czytanie i rzeczowy komentarz. Serdecznie pozdrawiam - Krysia
  24. ciepły dom żyje kolorami wymarły wyje do księżyca tłukąc o szyby nie wskrzesisz czasu przemknął chyłkiem niewzruszony zegar wciąż mierzy pory do przodu otwiera bramę do lepszego wejdźmy
  25. eee tamto było gorsze, bo musiałem za to zapłacić ;) Adamie, dzięki, że znalazłeś coś gorszego od mojego wiersza... Jeszcze raz pozdrawiam - Krysia
×
×
  • Dodaj nową pozycję...