jan_komułzykant

@Deonix_ No no Nie znałem Cię z tej strony, świetny, zaskakujący i działa na wyobraźnię Szaconek!

jednakowoż byt z "nabyciem" niewiele może mieć wspólnego ;)

- Że to łan gnoi prukwom MO? - W kur pion gnało też.

@Nata_Kruk W "CK dezerterzy" Wiktor Zborowski 'wyśpiewał' w pociągu tzw. szmonces "O krawcu" ;) Ale jeśli sprawiłem kłopot, wyjaśnię. Chciałem nawiązać do dość znanego żydowskiego szmoncesu/dowcipu o panu Lampe, ale jakby w nowszej, bardziej teraźniejszej wersji, bo co to znaczy 'lampić się' pewnie dzisiaj większość z nas wie ;) A poniżej oryginał, pozdrawiam: "Salcie przychodzi do Rebego, że chce się rozwieść. - Jakiż to powód moja Salcie? - pyta Rebe. - Mój mąż ma brzydkie nazwisko. - A jak się nazywa? - Lampe! Salcie dostała rozwód. Po kilku tygodniach przychodzi do Rebego w sprawie ślubu. Rebe wziął księgę by zanotować datę i pyta Salcie o nazwisko narzeczonego. - Lampe! - Salcie - mówi Rebe, - ja tu czegoś nie rozumiem. Dopiero co rozwiodłaś się z Lampe, z powodu brzydkiego nazwiska a teraz wychodzisz z powrotem za Lampe? - Bo tamto było Lampe wiszące, a to jest Lampe stojące."

Ależ skąd, nigdy do limeryków nie wymyślam miejscowości, miast a nawet wiosek (takie skrzywienie jakieś;) Uppsala była kiedyś nawet naszym przedPOTOPOwym dobrym znajomym, póki Karolek X zwany Guciem nie znudził się pokojem, a nasze miejscowe kanalie nie sprzymierzyły się z nim zdradziecko. Podobnie zresztą jak dzisiaj, tylko z innymi szubrawcami. https://pl.wikipedia.org/wiki/Uppsala

O SZCZERYM SERCU Sara, z centrum Gliwic, umiała mężów wszystkich uszczęśliwić. Ostatni z nich, pan Lampe wiszące był, zaś Jean Pierre dotychczas wciąż lampiące - jest w jej kibić.

@MIROSŁAW C. Witaj, miło, ze zaglądasz nawet tak głęboko ;) Dzięki, pozdrawiam.

Ken, a jeży wyż? - Lży wyże Janek.

I na uda szlaban? - I na bal z sadu Ani. Na bal z salami. Im Ala szlaban. Te, dzbanowi Iwona bzdet.

@Nata_Kruk A czy Gawron, też tęskni - z Uppsali (gdyż go tam kumple Kruka wysłali) ? Czy łzy roni wciąż słone, gdy tu Natka lży wronę, co ją Krukom... diabli nadali? PS Z tymi kretami mam spory problem, jakoś nie mogę ich dorwać, a co dopiero pożreć? Cały trawnik w wykopkach. Zdradź chociaż, jak je wabisz? Pozdrawiam.

@Klip Bardzo mi miło i serdecznie dziękuję za to wyróżnienie. Pozdrawiam. :)

@Nata_Kruk Do Natalki, powiedzmy we Wronkach, wpadał Gawron i klął (się), że zbłąkał. Po czym krakał, jak głupi sądząc, że tym Ją kupi, lecz Ta w Krakau ma Kruka, dwa Słąka...

@Klip rewelacja! Coś tam z szman(i)em też miałem, ale nie znajdę ;)

@Nata_Kruk Masz rację, czasem wyolbrzymiam, a z drugiej strony wszystko zależy od miejsc i okoliczności, w których zdarza się przebywać kilka dni dłużej :) Dziękuję, pozdrawiam.

Bardzo pouczający wierszyk dla latorośli,bo dzięki niemu dowiedzą się, jak "marmolada" wpływa na uśmiech i być może, będzie to pierwszy kontakt z onomatopeją :) Jest jeszcze taka żaba, która się "przecież nie rozerwie", kiedy ma wybrać gdzie stanąć Pozdrawiam. MĄDRZY PIĘKNI

@Berenika97 Pielgrzym Antoni w drodze do Lichenia spory ma problem z kulturą jedzenia. Otóż, Dobry Boże, RYBĘ jada nożem! Beka z dzień dobry, beka z do widzenia.

@wierszyki Czcionka... ? :/ Co zrobić, starej już nie mam :) PS wx2, rozumiem, poprawię się ;) Pozdrawiam.

@Rafael Marius świetny wiersz, nic dodać

gość w dom, cukier do kredensu ( w PRLu ;)

z przeszłości

dożynki w polu pompa - w kole gospodyń z urżniętych w dętkę

@Berenika97 Bardzo miłośnie, świeżo, wręcz młodzieńczo. Szczęśliwy facet :) Pozdrawiam.

a ja myślę, że starość zupełnie nie przeszkadza, kiedy to szczęście nie odpuszcza do końca :) Pozdrawiam.

@Waldemar_Talar_Talar dobre haiku, ale ludzie to potwory ;) Pozdrawiam.