Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dolores Haze

Użytkownicy
  • Postów

    3
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Dolores Haze

  1. Zatańcz ze mną grzeszne tango
    myśleliśmy że świat należy do nas
    że to my nim władamy

    Powiedziałeś “Ujrzyj”
    a ujrzałam światłość
    ciemność wszelka znikła
    Powiedziałeś “Usłysz”
    a usłyszałam anielski śpiew
    i świętą prawdę
    powiedziałeś “Przemów”
    a przemówiłam niczym anioł
    słowa me w wieczność się zamieniły
    Powiedziałeś “Zrozum”
    a zrozumiałam prawdy okrutne
    historię namalowaną przez cierpienie i zło
    Powiedziałeś “Idź”
    Wyruszyłam w ziemską wędrówkę
    wzrok straciłam
    słuch utraciłam
    nie umiałam wypowiedzieć słowa
    wiedza ma znikła
    prawda się ukryła pod warstwą ciemności
    Rzekłeś “Idź i odzyskaj to co utraciłaś”
    A ja idę i idę
    szukając tego co mi odebrałeś


    Potęga wyobrażeń

  2. " Kochany żywiole"

    Intrygowałeś mnie
    dlatego myślałam
    Piękne metafory były specjalne dla ciebie
    nie chciałeś ich przyjąć
    tłumacząc się umysłem ściśle praktycznym
    podarowałeś mi paproć
    nie rozumiałam dlaczego
    Masz jednak umysł ściśle praktyczny
    Nie patrzysz mi w oczy
    tłumacząc się ślepotą na piękno
    nie wiedziałam o co chodzi
    ta niepewność
    rozdziera me zmysły
    już dziś wiem dlaczego
    ty naiwności...


    "Starocie"
    W historii krzyczały znakomitości
    królowie
    baronowie wielcy
    nieulęknieni rycerze broniący kościółka na wzgórzu
    W historii nie trafił się nam anioł
    oszuści królowie aroganccy
    Trafił się nam retoryk
    to myśmy ucięli mu głowę
    filozof sprawiedliwy
    znowuż go otruliśmy
    jakby nie było miejsca dla cnotliwych
    Trafiali się również hipokryci
    Oni jakoś dobrze się zapisali na kartach historii
    Twarze, które minęły jak słaby wiatr
    śnią się geniuszom
    Niby wielkie a zapomniane
    Twarze proroków alchemików
    poetów czarowników
    gdzieś tkwią między przeszłością
    a snem
    zawieszone siłą gdyż brakło miejsca w księdze życia
    Tysiące postaci przychodzące z misją
    zbawienia
    Tysiące postaci przychodzące
    zmienić księgę życia

    “ Prawa X”

    Wszystko jest aluzją
    dawnej bogini Wenus
    Wszystko jest snem żywym
    pośród którego tańczy Adam z Ewą
    ubrani w płaszcz natury
    nie podnoszą głowy
    by nie ujrzeć Prawdy
    a Prawda nie wyciąga ręki po to aby
    grzech zapłonął jaskrawym płomieniem
    Pierwsze Prawo X
    Grzech to podstawa człowieczeństwa
    i dobra ludzkości
    Drugie Prawo X
    Grzeszny jest człowiek
    gdyż grzeszna jest jego natura
    Adam i Ewa będą tańczyć wieczność
    podtrzymywać grzech ludzkości
    grzech konania
    grzech przychodzenia na ten świat
    Trzecie Prawo X
    Człowiek to istota dobra
    Czwarte Prawo X

    Dzisiaj znalazłam swoje stare wiersze, coś mnie tknęło by je usunąć z pliku, ale przedtem dałam je tutaj.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...