Stanisaw_Piwowarczyk

Witam! przeczytałem i jestem pełen uznania dla Pana udało sie im wydobyc kilka znaczeń do naszej rzeczywistości . Jeszcze troche pracy włożyc by należało (kłamstw zbyt dużo 2 wers) ,ale podoba mi sie i to jest wazne a reszta broni sie sama. Pozdrawiam

żegnają swe życie ronią łzy czerwonego kryształu na lustra losu odbicie już nie istnieją kontur dusz rozmytym obrazem w ołtarzu przeznaczenia czarnych plam świadomości władców szali losu szaleństwo widma otchłani gasi resztki płomieni życia zdmuchując iskrę nadziei pustych dróg usianych pragnień zepsutych idei ogarniętych rządzą władania mieczem przeznaczenia ciał z nędznej gliny ulepionych rozmywanych struga deszczy łez płukając brudy życia tworząc istoty z perłowej poświaty już czyści idą do władzy

Masz racje piszac taki wiersz ,to jest prawda .Ilu naszych wieszczów narodowych było szczęsliwymi ludzmi ? Mi sie ten wierszyk podoba "i" fajnie się go czyta ,nawet te "i" w pewnym sensie dodają uroku Pozdrawiam (uśmiechu i radości na święta")

Witam Panie Damianie "wierszyk " jest banalny to fakt . Chodziło mi o uchwycenie w jak najprostrzych słowach refleksji . On rośnie sto czy dwieście lat i pojawia sie czowiek który wydaje wyrok na to drzewo (Wystarczy chwila ,jesteś pokonany) Ten wierszyk może byc odniesieniem do naszego życia,niekiedy w prostych słowach istnieje wiele znaczeń. Pozdrawiam

Dębie stary druhu Rośniesz lat wiele Pień silny i gruby Korona wdziękiem nieładu okryta Jakże wspaniała Piękno i majestat Wołają chwilą zadumy Jesteś potężny, wzniosły jak życie Wystarczy chwila ,jesteś pokonany Witam Wiem ze powiecie "to jest banalne itd." ,ale mam pytanie ? Czy taki styl opisu ma prawo bytu na forum, czy moze być zamieszczany . Moge jeszcze przerobić to "coś", ale czy warto ? pozdrawiam i życzę cierpliwości

Witaj Podoba mi sie jako forma fajnie rozbite i bardzo czytelne. Tylko? "peleryna pajęcza rozpięta między gałązkami" jest dobrze, ale mi coś tu zgrzyta moze mi się tylko wydaje "powiem wiatru refleksem pięciu barw rozedrgana zanęca" Reszta jest bardzo ładna pozdrawiam serdecznie

Witam Dlaczego "(Jeśli można, tu trzeba fachowej krytyki) , natomiast ja, przede wszystkim zmieniła bym formę, na bardziej czytelną, trzeba by też okroić do tego co najistotniejsze, może coś z tego wyjdzie. Serdecznie pozdrawiam an.emego " Każda krytyka jest dobra ,kiedy wnośi coś nowego do utworu.Kiedy okroiłem to stało sie to mniej zrozumiałe (dla grona kolegów) mówili ze taka wesja jest bardziej zrozumiała i taka zamieściłem na forum . Pozdrawiam

Żegnają swe życie Ronią łzy czerwonego kryształu Lecące na lustra losu odbicie Już nie istnieją Kontur dusz rozmytym obrazem Życia złożonego na ołtarzu przeznaczenia Czarnych plam świadomości Władających losu szalą Szaleństwo otchłani Gasi resztki płomieni życia Zdmuchując iskrę nadziei Pustych dróg Usianych pragnień zepsutych ideałów Ogarniętych rządzą władania mieczem przeznaczenia Ciał z nędznej gliny ulepionych Rozmywanych w strugach deszczy łez Płukając brudy życia Rodząc istoty z perłowej poświaty Już czyści idą do władzy

Niestety abecadło z pieca spadło sie rozlało ,kto to teraz pozbiera?. Czy znajdzie się (pani lub pan ) poeta , który powie mi jak ma to wyglądać ? "Serdecznie pozdrawiam autora tego wiersza... czytałam jeszcze dziwniejsze narracyjne zlepki tak nazywane, tylko dlatego, że im nadano umowną formę takiej wypowiedzi literackiej... dzisiaj wszystko jest umowne... jakby powiedział Herbert: kwestia gustu... nie koniecznie czytelnika an.em" Popieram Panią i powiem dalej dlaczego ? na forum mało sie udzielam, ale czytam bardzo dużo i widze że 50% wierszy jest pisanych dla waskiej grupy społecznej Pozdrawiam wszystkich

Sam sie zastanawiałem dlaczego tak napisałem .Stwierdziłem ze ma to być dość krótkie ,zwięzłe , oraz by tekst był bardziej przejrzysty Dlaczego? by taki Kowalski zwykły człowiek jak ja rozumiał ,że życie jest wszystkim co mamy . Jeśli ten "wiersz" Państwa drazi i niezasługuje na miejsce na tym forum usunę go Serdecznie pozdrawiam

Ujmując to w prostych słowach znieczulica społeczna Chciałem pokazać jak mało znaczy ranny człowiek na ulicy Pozdrawiam

Idę spaloną ulicą uczuć Wśród strachu ,gniewu i zbrodni Ku światłu Stopy uwalniają tumany strachliwych spojrzeń Oddech gorącej zbrodni Zwalnia me kroki Zawieszone spojrzenia nieludzi Odpychają mnie Wyciągam rękę – pustka Widzę światło już blisko Pot zalewa me oczy Dlaczego słodki? ….ja krwawię U…………m

TELEGRAM OD Św. Mik. Tu Święty Mikołaj!!! Byliście grzeczni? Nie kłamaliście ? Nie kradliście ?NIe? To sie wreszczei nauczcie, bo ja Wam wiecznie prezentów nie bede przynośił Mam serdecznie tego dośc , za te drwiny!! Podpisano Mikołaj + Renifery

Znawca poezji zemnie marny, ale mogę stwierdzić jedno na pewno, ze idę do sklepu po tabliczkę z orzechami. Smaku narobiłaś mi, co niemiara smakowitym opisem Pozdrawiam wszystkich smakoszy czekolady

Tak lepiej brzmi Twoja propozycja , ale czy niezmienia sensu całości?

Myśl biegnąca w przestrzeni Rozszalałej wyobraźni czasu Nie znając końca swego celu Płyniesz swobodnie w śród Szpaleru gwiazd usianych Na mirażu dni szczęścia Będących drogowskazem Ulotnych czynów Zostawionych gdzieś W porannych mgłach życia Rozwianych ruin marzeń W znoszonych życia snem Myśli -lec hen w dal W ciemność dni szarych

siedzę i czekam ,dlaczego? może na myśl, która mnie oświeci czemu?- myśl mogę sam wzniecać a dlaczego?- mam mieć myśl można bez myśli też żyć czym ona jest-istnieniem? a może niczym –wspomnieniem więc żyje, bo czuje-(o! k... jak parzy i boli) a czy mam myśl? może i wiem wreszcie czym jesteś pewnie istnieniem samym w sobie pomimo że nie chce, ale wciąż myślę że zrobić to musze. I wstał ten człek zamyślony, wziął mopa i starł to co rozlał rozłoszczony. Został tylko ślad mokrej plamy rozlanego mleka i boląca reka tego człowieka.

z palących ruin w ogniu cierpienia rodzi się Feniks z sercem wypalonym łzy tuli żar pyłu powoli, wzniósł oczy palące w tarcze otchłani piekielna słońca rodzi się władca spalonej historii wolny

Zrobiłem jak radziłaś -zobaczymy? Pozdrawiam

Cisza mnie otacza Strach i błogosławieństwo Bezmiar czasu i przestrzeni Cisza - fragment koła życia W niej roztacza się krzyk Strachu i niepewności Każdy dźwięk jest Piorunem na bezchmurnym niebie Dźwięk rozbija harmonię Panującej ciszy Otaczającego świata Pełnego bólu

Tak ma pan racje otym niebyło mowy

Każdy ma prwao widzieć świat inaczej Flora Fleur - takie jest Twoje prawo "'raczej nie podoba się'." Tera-oj chyba jesteś urodzoą pesymistką (może sie myle oby ) Anna Służewska tak może i sa błędy gramatyczne, ale zamisat sie bronić zacytuję Ci to co mi powiedział pewien krytyk literacki "pisz językiem duszy . Nie myśl o zasadach bo ty tworzysz tak jak ty to widzisz, a nie jak inni by chcieli widzieć"

linia ------------- Dostrzegłem w głębi otchłani Wśród odgłosów przestrzeni Blask światła miłości Zrobiłem krok Zawładnął mym istnieniem Poczułem wolność Uniosłem się U.................... st piw