Stanisaw_Piwowarczyk

Panie Romanie przed każdym jest długa droga nauki w rozumieniu ludzi i świata .Ja jestem na jej starcie mimo, że mam już kilkadziesiąt lat, ale poezji uczę sie od podstaw Pozdrawiam serdecznie !

Pani Ewo . Jest tu wiele sprzeczności i oklepanych zwrotów ,ale kiedy człowiek spędza kilka mieśięcy na wyspie ,gdzie są tylko skały sztormy i wiatr to wszystko wygląda inaczej tęsknota zabija człowieka .Wtedy te skały mówią ,ale nie słowami tylko westchnionym szumem.To trzeba odczuć, przeżyć . Zgodnie z Pani sugestią postaram sie troszke zmienić "małe co nie co" Pozdrawiam stasiek

Podoba mi sie! -moim zdaniem zbyt wiele róznych myśli Mżna posłuchać intuicji wtedy sie to rozumie INTUICJA Jestem ptakiem Radośnie szybującym po krainie marzeń Jestem wiatrem Wśród górzystych krain Jestem światłem Dla ludzkiej zbłąkanej duszy Jestem wspomnieniem Dla innych wśród żywych Jestem życiem Samym w sobie Jestem szczęściem Które jest w Tobie Jestem nadzieją Którą żyjesz Jestem miłością Żyjącą w Tobie pozdrawiam (a po tamtej stronie jest całkiem fajnie ) stasiek

Dzięki za mam nadzeje konstruktywne komentaże.Każdy pisze to co umie odczuć, przekazać swoją wrażliwość.Dla jednych jest to kicz, inni mówią ze to piękne . "slawomir_zeromski dodałem sobie ten wiersz do ulubionych istna perełka, gratuluję... :) " dziekuje Panie Romanie "Gratuluję! ;) Z tym, że - proszę pana - to jest najzwyczajniejszy kicz, niestety. dyg b"Ja obracam sie w srodowiskach w których by zainteresować słuchaniem poezji wiersz musi być prosty i czytelnie zrozumiały i takie sa i moje wiersze.Pan pisze dla inteligętnych czytelników forum (mam nadzieję że nie tylko bo ma Pan świetne wiersze ). Smok" to nie tyle co kicz, ale pan starocie odkurza, a tu trzeba nowego brudu " Brudu w życiu codziennym jest tak dużo ze poprostu mam go dośc wole pisać o pieknie. M. Krzywak "Na kiczu można miliardy zarobic - nalezy wziąsc to pod uwagę. Pozdrawiam. " na poezji nie możliwe ! ot i anka "nie no, to są jakieś żarty? co to robi na Z?" To nie żarty to rzeczywistość (masz takie prawo i chwała temu forum że można tu zamieszczać różne wiersze nie tylko te które są na fali )A jeśli chodzi o samokrytyke mam jej dużo i dlatego tak mało zamieszczam tu wierszy wole je czytać osobiście na wieczorach z poezją dla publiczności wtedy widzę czy ten wiersz trafia do słuchacza . serdecznie pozdrawiam wszystkich i życzę miłej nocy

Mówię że zadzwonię-tylko mówię Żyję ?-może tylko trwam Słyszę świat –czy głoś prawdy? Patrzę tylko gdzie? Widzę lecz nie wiem co Czyżby otchłań beznadziejności? Topiony w łzach winorośli Kocham mówię ,ale kogo? Może tylko coś Czuję zew miłosnych uniesień Tłumiony strachem niepewności życia Odbitym w lustrze dna pustej lampki po łzach

Miłość której życie dało znak swym westchnionym szumem skał kiedy mówiły śpiewem milczących ust patrząc w głębię gwiazd odbitych lustrem świadomości Wołaniem idź! Miłość jest słońcem życie deszczem tęsknota wiatrem spokojnych dusz szukających przystani w wirze życia

Tak panie Włodku ma pan racje jest to dośc ciezkie i mało poetyckie . Mogłem to napisac inaczej ale chciałem zobacyc jakie bedzie odzew w tej formie by ktotam: "dano mi życie" moje ciało - proch krew moja - łzy ziemi dusza - westchnieniem Boga proch rozwieje wiatr deszcz wypłucze łzy ziemi dusza wróci do Boga taki kres zycia mego Oj nie mam czego wybaczać wręcz uczuje zaszczycony ze pan podjoł sie udoskonalenia "tego czegoś" i ta wersja przyznaje jest lepsza ale dodam takie zakonczenie jw. Pani Stanisławo ( imienniczka miło mi bardzo) to jest z mej strony tylko zabawa w rozwazania filozoficzne (od jutra ida w odstawke wszystkie ksiązki w tym temacie ) pozdrawiam i dzieki za opinie ps jestem po kliku p.....(ustawa o wychowaniu w trzeźwość )i moze pisze brednie

Dano mi życie ………. me ciało to proch ma krew łzy ziemi dusza ma westchnieniem Boga proch rozwieje wiatr deszcz wypłucze łzy ziemi dusza wróci do Boga Życie mi zabrano

oczu twych blaskiem onieśmielony ukradkiem spoglądam w twarzy oblicze światu marzeń oddaje się mocy krześle cicho w milczeniu kształt ust twych powoli wzrok mój spotyka się z twoim rozpływam sie w głębi jego ciepła widzę w nim piękno kobierca wiosennych kwiatów w obrazie twarzy pełnym tajemnic kreślę mym wzrokiem fragment przestrzeni w niej postać, tańczącej kobiety płynącej z wdziękiem promieni słońca w kropli porannej rosy oglądam zarys twej postaci dotykam ręką -otwieram oczy ……………dotknąłem tylko fragmentu ściany

Witam ! oj ta wiosna juz ją zobaczyłem oby zawsze była taka "fermonami usiana" miło sie czyta Pozdrawiam

Pamietaj strach to tylko uczucie które można zmienić np. w miłośc ! Pozdrawiam i miłej nocy życzę.

Ale dlaczego sie bałas? czy w 15 -tu słowach nie mozna ując zycia ?

Tak mało słów , ale jak wymownych . DDDUUUUZE brawa !!! Pozdrawiam

castus " popłynąłem i nagle okazało się,że płynę w koło. mam dziwne wrażenie ,że się zapętliłeś w tym tekscie. pozdrawiam. " jakie jest życie? to jest koło tylko czas inny . Wiersz napisany dla kobiety która walczy wewnątrz z instynktem ,a świadomością zycia w rodzinie . Postac realna czy udało mi sie odwzorować jej zmagania to zostawiam szanownemu czytelnikowi Pozdrawiam wszystkich i dzieki

Panie Włodzimierzu dzięki za zwrócenie uwagi błąd i powtórzenia . Pozdrawiam

Spokojny spacer miłości Brzegiem rozwianych myśli Idących nieznanym nurtem Instynktów zapomnianych doznań Prosta rzeka życia Wirem nieznanych uczuć zmącona Odsuniętych trosk By życia znaleźć sens Dobro złem w przemiennym kole Zło dobrem zamienione Szlachetność –rozsądkiem W pragnieniu żądzy Nieznanym ogniem wnetrze trawione Serce ściśnięte świata nakazem Rwie w nieznane miraże szczęścia Lecz tu zostanie,tam marzenia....tylko

Taki był zamysł by uśpic czytelnika ,ale czy wyszedł sam nie wiem ?

oczów twych blaskiem onieśmielony cicho spoglądam w ust twych oblicze światu marzeń oddaje się mocy kreślę cicho w milczeniu kształt twych ust mym wzrokiem powoli wzrok mój spotyka się z twoim zapadam w głębę jego ciepła widzę w nim piękno kobierca wiosennych kwiatów w obrazie twarzy pełnym tajemnic kreślę mym wzrokiem fragment przestrzeni w niej postać, tańczącej kobiety pełnej wdzięku w świetle słońca odbitym w kropli porannej rosy oglądam zarys twej postaci dotykam ręką -otwieram oczy ……………dotknąłem tylko fragmentu ściany

Wiatr w zburzonym morzu Odgrywa na falach harmonii syren śpiew Patrzysz w nie W roztańczoną tarcze słońca Włosy rozwiane w tańcu Wzburzonych fal nadziei Ty i syren śpiew Zamknięte w wiatru otchłanie Stoisz w gorącym piasku Zamykasz oczy - albatros Szybujesz wysoko Nad piękną tonią fal Zapadasz się w szczęściu Moc wiary - trwa Unosi w przestworza Widzisz zachód słońca w tańcu fal Jest pięknie, szybujesz Odpływasz razem z falami Wśród tańca i śpiewu syren Trwaj w marzeniach, a spełnią się Powiecie ze banalny -tak jest banalny ,ale ciepły. Przypomina lato i tylko dlatego go zamieszczam

jeszcze jeden bezsensowny krok w szukaniu straconych miraży stawianych wierz Babel złamanych znakiem złożonego czasu …..upadek ...... wzrok ogarnia ruiny kamiennych dni zamkniętych w płaszczyźnie życia wiatr rozrzuca okruch bytu na skraj zapomnienia ………………szukanie......... w wielopłaszczyznowej przestrzeni otwartego tunelu otoczonego bezsensem istnienia znajduje sens nowego życia

"noc brak męczący snu, ciebie, zajęcia przed płaczem gdzieś chroni Wstyd Ojciec" to mi sie podoba ,ale reszte taka sobie Mimo tego wart był przeczytania Pozdrawiam

Witam Mam pytanie ,czy to była awaria komputera ?(a może głowy!) Pozdrawiam z humorem

Witam .Tdk crew "Jakoś nie dociera do mnie!!Druga zwrotka nie podoba mi się!! " Każdy widzi to jak uważa ,ja widze tak róne aspekty kaca moralnego. POzdrawiam z usmiechem

odsłania nagie zasłony rozkoszy mocy drzemiąca alchemii nocy ramion rozwartych mocą słów ptaków świergotu tańca motyli ambrozja uniesień miłości tańca

Witaj masz racje troche cienki , ale pomysł fajny "Smętne piosenki Posępne wiersze Przekówają swą reką Biorę nóż Mnie zabraknie Brakło już... Dni" Tylko taka mała sugestia moze tak? Pozdrawiam