[[w każdym...]]

w każdym mieście mieszkasz i ja mam klucz do
każdego twojego domu w każdym z tych miast
i zastaję cię pochylonego nad kartką
jej papieru a on jest w kratkę nawet jak gładki
i widzę że masz tam swoje rzeczy
brudne maszynki i czyste ręczniki

mówiłam ci że cię kocham
mówiłam ci żebyś się zdrowo odżywiał
mówiłam ci że mam klucze i że w tym mieszkaniu jest za mało światła

[niemilczenie]

kiedy nie mam nic do powiedzenia

zamiast milczeć co byłoby wskazane
jako przyzwoitość braku myśli
nakładam szminkę na usta
bąbelki z wody mineralnej którą mi
podał ten rudy z czwartego
piętra przechodzą przez ulicę
i wpadają pod tira co wiezie
świnie na ubój

a dokąd to? a dokąd?
pod górę po schodach pod drzwi
zanieśli parówki wieprzowe owinięte
w czerwień róż i blask księżyca
bo kiedy nie mam o czym mówić
to plotę
o miłości

[po obu stornach ulicy jest rzeka]

z ciszy ten deszcz przyjdzie
co będzie sprawdzał wytrzymałość
mojej skóry

drzwi zamyka mój kochanek
żeby mu ciemność nie przytrzasnęła
języka

a biodra masz takie miękkie-będzie
mówił- jakby cię biorąc można się było
jeszcze utopić chociaż się umie pływać

i będzie się ze mnie wylewać ta odległość
ta nieprzebytość że kiedy
oczy zamykam śnieg pada

nie do scałowania przez żadne usta

[***(stare wiersze)]

jakoś tchnie archaizmem i przepoetyzowaniem