C.A. Eisele

nie zdąrzę nawet wyprać pościeli po nagłym słonym deszczu co zapowiedzieli... po kilku wschodach bez celu nie wymażę tamtego słońca! nie wymienie nawet baterii i wciąż drżę a już mam wybaczać i nie myśleć wcale Przeprosiny zbolałe oprawić w ramki mam? Najpierw godzę sie z końcem co się bez końca ciągnie choć tak krótkie słowo "żegnaj" a znowu odwracać kartkę mam bo widze oczy i dłoń wystudiowaną słowa, czytane z moich pleców Mam wybaczać choć żalu nie znam pełnego jeszcze smaku? Nie myśleć też a trzepot skrzydeł w sercu czuje dopiero rodzącej się obojętności Może jednak ktoś wreszcie naprawdę odejdzie niech ma mój ból i rozpacz ręcę i nogi Mam wybaczać w jednym słowie poprostu JA -dziewczyna za która się tęskni!