Emilia Jedwabińska

Chciałabym utrzymać świat w swoich rękach. Objąć. Żeby wciąż istniał. Żeby rozkwitał. Wybacz. Mam słabe dłonie i słąbe ramiona. Nie potrafię w nich utrzymać siebie. Chciałabym zapalić płomyki nadziei w ludziach. Niech sie nie boją. Niech się nie smucą. Przepraszam. Sama gasnę. Chciałabym wlać w butelkę trochę swojego życia i dać komuś, kto chce poznać jego smak. Sam widzisz. Nie mogę tego zrobić. Umieram.