Ars Romana

"Przestałem wstydzić się łez - przecież to takie ludzkie płakać w samotności. Drżącym głosem czytam wiersz i czekam... czekam aż wszytkie gwiazdy jedna po drugiej wygasną wtedy zasnę...marząc " Śliczne to jest, takie ludzkie. I odwrotnie - bez gwiazd nie byłoby też marzeń, są współzależne. Dziękuję za wiersz Panie Marcinie