Klaudia_LO

Gdybym nie zobaczyła, nigdy bym nie uwierzyła. Wielkolud wyżerający ziarenka mniejszym kolegom, tak jakby odbierał im resztkę powodów do szczęścia. Bez wahania, okrada ich życie wciskając się w ciasne pudełko, a serduszko czeka, okaleczone i samotne. Uciekły, bez powodu, zostawiając mnie samą patrzącą z bezpiecznej odległości na całą sytuację. Byłam tylko widzem, ale pustka jaką tam zostawiły dotarła także do mnie. Nie wiedzieć dokąd, ale na pewno o wiele szczęśliwsze, odleciały, po kradzieży z konieczności. Śmieją się pewnie i żartują że znowu im się udało. A maleństwo które wróciło mogło już tylko usiąść i płakać. _______________________ Dziękuje za uwage ;)

1. Słowami zranieni jak uderzeniem pioruna Zaciskasz zęby i śmiejesz się przez łzy On wychodząc uśmiecha się nieśmiale. A w lustrze odbijają się jego myśli Które nie kłamią A Ona spoglądają na swoje niewyraźne odbicie Za nim, nie mówiąc nic wzrusza ramionami Myśląc ze nie jest łatwo odejść i trzasnąć za sobą drzwiami. Nawet gdy wieje chłodny wiatr a z nieba Spadają wściekłe pioruny gdy Na wielkiej słodko-zielonej łące stoisz sam A wokół nie ma nic. I niebo jaśnieje po chwili Małe słońce uśmiecha się do twoich myśli Otwiera wszystkie drzwi. 2. Ona wierzyła że byłeś aniołem W blasku gwiazd odbijających się W kroplach rosy zawieszonych nieruchomo Na gałęziach pośród niekończącej się Ciemności nocy. Szeptem wypowiadałeś słowa które Pragnęła usłyszeć, kłamałeś? Płakała gdy odchodziłeś, słodki Deszcz mieszał się z jej słonymi łzami Na granicy nieskończonego uczucia. A ty uniosłeś się w powietrze i nagle Znikłeś za niewyraźną, ale prawdziwą rzeczywistością. Wierzyła że jesteś aniołem mimo Czarnych skrzydeł i zapachu popiołu Stojąc przez tobą poczuła przeszywający Ją chłód. Patrzała na Ciebie. Pierwszy raz byłeś taki spokojny, Pierwszy raz, ostatni. Dotknęła twojego Zimnego, białego policzka. Poczuła Że umiera.