W_ita_M.

A na dworcu - kiedyś - w Łodzi, ktoś w ubraniu całkiem czarnym, zabrał mnie na krótki spacer do wytwórni fabularnej... :]

Iks, a laski. Igrek ergi. Zet z tez. I założą; wąź - o, łazi. ... pełza gad.

Ar epoka - kop - era.

SPA; łapu capu tup, a cup, a łaps.

Mknęła kolasa kiedyś ulicą, a konie parskały i rźały... Rwały z kopyta, szłam obok murku - chroniony dziś kołpakami. Stangret powoził, ile miał siły, ściągał ogiery lejcami. Jeszcze patrzyłam chwilę za nimi, gdy w miasto z kopyta rwały...

W sumie do jegomościa / na jegomościa, najlepjej po dobrym posiłku... o wnętrzu :) Dziękuję i pozdrawiam.

Wszystko będzie dobrze, to tylko krótki utwór literacki :]

Czarny kot? - wiem, o co biega... że dostał się aż do wierszyka ; kot gonił, byś go pogłaskała, bo każdy... czarnego... unika.

A znowu pewna znajoma wybrała się na strzelnicę; zajęła pozycję, mierzy... Wtem wiatr jej uniósł spódnicę.

Taką drobną uwagę mam do jegomościa; mów/że ze mną o wnętrzu, a nie o wnętrznościach... Lepsza wersja?

do jegomościa jednocześnie jest i na jegomościa; być może nie każdy czytelnik łapie, o co biega, - ja mam tu uwagę - w domyśle do ciebie - na ciebie...

Popatrzyłam na szkolne podwórko; rudy kotek tam hasał z wiewiórką. Piękną kitką kręciła, krótko tam zabawiła... I umknęła, bo wpadła na krótko.

Ledwo śniegi na wiosnę topniały, przeszedł drogą ryś, puszczańczyk mały; miał zniszczone, i brudne futerko, pomiaukiwał też z wielką pretensją na te psy, co w opłotkach szczekały.

Raz ptaszek dał koncert na drzewie, wtem; pojawił się kot i z zapartym tchem zasłuchany w to ptasie śpiewanie - myśli, jak to on się do gniazdka dostanie.

Taką drobną uwagę mam do jegomościa; mówże ze mną o wnętrzu, a nie o wnętrznościach...

Kiedy królik złapał kotka, to potrzebna była zmiotka. Kocie futro... czytaj - kłaki, po zabawie skutek taki.

Podejrzano kiedyś jeża, jak do kociej miski zmierzał. Kot cierpliwie usiadł z boku. Zdarzyło się to o zmroku.

Nie zdążyłam zdjąć apaszki, gdy po ścianie przybył ptasznik. Jak przestraszył mego... kotka; kot się cofnął, wpadł do środka.

A w ogródku się zdarzyło, gdy na niebie słońce lśniło, kwiaty kwitły wyśmienicie, pszczoła poświęciła życie... Kiedy kwiatek zerwać miałam, za łodyźkę już trzymałam, pszczoła siadła na przegubie: - " nie rwij kwiatka, bo go lubię" :| Zabrzęczała, i - to ręczę - wbiła żądło...W mojej ręce kropla jadu tkwi w przegubie, a ja pszczoły nadal lubię :)

Hodowałam raz królika; to pojawiał się, to znikał, tupał, krzyczał też ze złości. Właśnie norkę sobie mości.

I tak się bajeczka p l e c i e, chociaż to nie maj, nie piątek. No a morał? - Na tym świecie, jak nie k o n i e c, to początek :)

Tu opowiem anegdotkę, w którą mi nie uwierzycie; było raz tak, że za ścianą to pies wył, to znów właściciel :|

Za miastem, babince na polu, nie chcieli poprawiać nastroju; łypnie na sąsiada, a ten nic nie gada... Umknęła, bo zbrakło bon tonu.

At, i lat ile... O, relacje... tej cal, e r o.

A populacja mi co...