Tristia Tri

Pieśń żałobną gra dla liści wiatr jesienny. Na katafalk z mchu padają deszczu łzy. Mglistym kirem obleczone leżą senne- Już nie wstaną- pod śniegową kryptą będą gnić. Jeszcze mienią się niektóre krwawą barwą, Jeszcze nikłym złotem w blasku słońca lśnią- Z każdą chwilą coraz bardziej schną i bledną- Już nie wstaną- pod lodową się zapadną krą.. Jeszcze wczoraj wśród drzew koron szeleściły- Dziś pnie giętkie pożegnalny czynią skłon, A gałęzie w krzyż się ułożyły… Już nie wstaną- W zimną trumnę je zakuje szron. Zanim zaczną się rozkładać w ziemnej niszy, Nim pochowa je w mogile grabarz Mróz- Ludzkie głosy zbezczeszczą minutę ciszy, A ich kroki profanować będą trup.