Pia Gizela

Żeby już nigdy nie dusić się w czterech ścianach kupiłam sobie nowy dom w każdym pokoju jest pięć ścian Żeby już nigdy nie być brutalnie samotną wymyśliłam przyjaciela mam go na zawsze, nie zdradzi Żeby już nigdy nie miewać nocnych koszmarów kupiłam karton tabletek nasennych, bo po nich nie śnię (czasami biorę ich tyle że pustka trwa dziwnie długo ciekawe, ile kosztuje zolpidemowa pusta śmierć) Żeby już nigdy nie widzieć niepotrzebnego wydłubałam sobie oczy teraz wszystko jest ładniejsze Logika ciągle mi wmawia, że przecież jestem szczęśliwa z boku coś szepce paradoks oplułam go, to nic nie da I duszę się w pięciu ścianach swego chorego umysłu przede mną na małym stole zbyt duża dawka niczego