[pestka]

Wydłubany ten wiersz - troszkę :)

Dlaczego rozkrawa się miąższem? (odwrócenie relacji?)
"wedle przydatności" - no to już przesada z tym utylitaryzmem w obliczu liryzmu.
Reszta komponuje sie w łądnomyślącą calość.

I chyba znowu mylisz działy - piętro wyżej :)
Pozdrawiam.

[słońce jesiennej kadedry]

Ładne obrazy i myśli mądre. Coś trzeba przeżyc, żeby móc napisać.

Sugerowałbym odejście w pierwszym wersie zarówno od katedry, jak i pokuty - pierwsza się wyczytuje (jest też w tytule), druga - do zamyślenia.

Śpiewny ten wiersz - taki miał być?

pozdrawiam.

[obiegnica]

Jaki to eksperyment, skoro grubiaństwa i wulgarności czytelnie wywalone na wierzch?
Rumień groził licom?

Taka socjopatyka. Kluczyk trzyletni - maluszek, nio, nio.
Lepsza już chyba ustawka kiboli po meczu.

Pozdrawiam.

[porozmawiamy o zmianach? zmień kanał na sportowy ( w aorcie )]

'donikąd" (właśnie tak, czyli bez błędu) - to jedyna recenzja, jaka mi się nasuwa.
Pisał Pan kiedyś dobre wiersze.

Pozdrawiam.

[Wena]

Coś ta wena niezrównoważona jakaś.

Coś próbuje (ślinotokiem w usta się wciska) stworzyć, żeby następnie sparszywieć w prostactwie (rzeczy słowem nazywa / oszczędnie lub wyniośle).

Może Pani spróbuje przy innej fazie księżyca?
:)
Pozdrawiam.

[Kinestezja]

A zostaw Pan sam ten "krzyk" - ten nigdy nie jest płaski!
:)
Pozdrawiam.

[Oswajasz łąkę]

Tak - ta gra nie tylko się powtarza. Wprowadza dodatkowo boczny trop myśli, rozprowadza na boki - czy potrzebnie na początku, skoro dalej jest wklęśle - dokładne dopasowanie do ciszy?

Rozumiem tytuł jako wyzwanie, bo to raczej: "łąka" oswaja ciebie :)

Pozdrawiam.

[Pod słońcem rubinowych ruin]

Mocno, zdecydowanie mową okrężną, wykręconymi słowami, jednak w logicznym ciągu wywodu. W środku trochę mamrotania, ale dużo tych zwrotek, więc trudno wymagać stałego napięcia cięciwy :)
Pointa - pięścią w nos!

Pozdrawiam.

[laboratorium gwiżdżących umarłych]

Niezłe klimaty :)

Ciekawie falują nastroje (które czuć w instrumentacji, zwłaszcza w pierwszej zwrotce). Jednak momentami za dużo powiedziane (żeby nie powiedzieć: -gadane)
"pobieram kolejny wycinek
preparatu" - /dalej jest to szkiełko, można się domyslić preparatu/.

Niektóre oczywistości aż za oczywiste (pomiędzy dziś a nigdy, ostatni przejaw życia, nad ostatnim oddechem - finalne gwizdnięcie na śmierć). To miejsca, w których można zrobić skróty, odjąć trochę magmy słownej, co wyjdzie wierszowi na dobre - jak sądzę.

Pozdrawiam.
PS. Dalej mam wątpliwości na temat "kartki" :)

[inferno]

Jak inferno to musi być smoła, obowiązkowo.
Tylko po co to wszystko przed, takie szczero-szare?
"się tnie" - powala, oj wymagało pracy.
Bawić się (słowem) można długo, czyta się jako tako.
Warto?

Pozdrawiam.

[Lekko łatwo okrągło]

Cytat

Dziś jeszcze wędrowcem (nie mówię że głodnym), któy wpadł na (może i kiepskiego) reżysera...

Już! wędrowcem - a reżyser: wysoko, daleko, czy w ogóle?
Wędruję więc czytać poezję wśród przechodniów - może coś się dziś trafi :)
Pozdrawiam.

[słowobójstwo]

Jeśli domyśleć tę konstrukcję, to zostanie tylko pisk (albo ryk :).

Choć sprawna gra znaczeniami, to nie do końca konsekwentna (np. ta "kartka" na początku, skoro dalej nic o pisaniu). Jeśli już - to wiersz powinien się kończyć choćby tak:

...zlep...i...ter...
przy...pad...ato...ści...owo...ści

:)))
Pozdrawiam.

PS. W niektórych bramach rzeczywiście śmierdzi, gorzej niż z niejednej "geby".

[Lekko łatwo okrągło]

Cytat

A potykasz się o nie? No to spadasz mi z nieba, uskuteczniając modły o skuteczność zabiegów formalnych! :)

Może jestem aniołem :)

[Lekko łatwo okrągło]

Kiedyś był taki program "muzyka lekke, łatwa i przyjemna" - dla tzw. mas.
Robisz taka zasłonę? Żeby ukryć gorycz refleksji? Nic z tego! Pomimo przegadania na okrągło (głodni, głodna, głodne) wieje smutkiem.

I lepszy jest zapis Ewy - te kropki w środku lini są wkurzające :)
Pozdrawiam.

[nad trupem wysoko urodzonym]

Trzeba coś wiedzieć, żeby zrozumieć ten wiersz (zawieszony w kontekście). Skoro mowa o człowieku, to pomińmy poezję (i w tym wierszu także).
"Pieszczoch" salonów i władzy - zgoda. Ale czy "wysoko urodzony"? To potomek biednej szlachty litewskiej. Tytuł właściwy byłby chyba "nad trupem wysoko pochowanym".
Pomieszanie emocji (peela) zbyt widoczne, żeby to pominąć. Ale ludzkie. Jak błędy i wybaczanie - o tym Adamie chyba już wiesz. "Skurwysyństwo zachowań" - jeśli znaczy grzeszność naszej, każdego duszy - można zrozumieć.
Reszta jest opisem i śmiechem, który sluży złapaniu dystansu (bo nie podejrzewam, że to żart dla sztuki).
Pozdrawiam.