monika-s-m

Dziękuję za pozytywne:) Pozdrowionka serdeczne!

Tak, tak, pomysł rzeczywiście ciekawy! A mogę się przyczepić? No za nic nie "leży" mi ten fragment: rzucają o stół sercem czerwonym z ciągnącą się aortą czarnym sercem Dlaczego to serce czarnym się staje? Dość doczepek. Czas na pozdrowienia i życzenia powodzenia :)

Baardzo dziękuję za wszystkie komentarze: marcze-cieszy, że poświęciłeś\łaś chwilkę i wybrałeś\łaś coś dla siebie:) Stanisławo-miło, że tak myślisz Tomku-no nieźle... Jerzy-hmm... Patryku-nie Wszystkich pozdrawiam:)

Rzekłaś, jako żywo! Raz drugi ukłonik z uśmiechem:) Dobrej nocy!

Hmm! wiersz biorę cały:)))) Takaś zachłanna, Marletto?! Bardzo ładnie z Twojej strony - poczułam się przez moment jak "wzięty" poeta :) Pozdrowionka z dobranocką połączone!

Marletto, witam ponownie! W nagrodę za podwójną pochwałę możesz sobie zabrać ten fragmencik, no niech Ci będzie;) Dziękuję za komentarz. Pozdrowionka!

Uuch, mocne - wrażenie potęgują "poszarpane" wersy. Podoba mi się, na pewno wrócę! Pozdrowionka!

Tak, bez zmian. Pamiętam, pamiętam i jeszcze raz robię tak:) Dzięki za wizytę! Pozdrowionka!

a potem zawsze spotykamy się o świcie ty masz duże oczy i ja jeszcze większe świat wsiada w tramwaje i otwiera sklepy w których pachną bułki na nasze śniadanie

POTAKUJąCY PIESEK! Cudne:) Pozdrawiam jako fanka kiczu we wszelkich formach!

Może być ciekawy zaczyn na dłuższy wiersz - ale na pewno nie jest to haiku. Rozwiń:) Pooozdrawiam

Fajna miniaturka, ale nie haiku... A kawalerka jest letnia, bo lato, czy bo słabo grzeją;) ? Pozdrowionka!

O, jak pan szybko wpadł, Panie Suicide! No patosikiem, patosikiem - też za onym nie przepadam, ale tu jakoś sam się pchał. Cieszę się, że mimo wszystko przypadło do gustu:)

Mała rzecz, a cieszy :) Pozdrawiam!

wersja troszkę zmieniona z ukłonem dla w ów czas komentujących:) jak teraz? pozdrowionka!

ileż kwiecistych fraz podrygujących jak ziarna grochu na dnie czaszki znów przyczajona wstrzymuję oddech by wyrżnąć w pień korzenie róż pączkujące na podniebieniu święty spokój wyrywa mi język przechadzam się uśmiechnięta po przedmieściach z broczącym kneblem wciśniętym w tchawicę

Dziękuję za uwagi! Co do długości - odsyłam do komentarza powyżej. A pytania na końcu na razie nie ruszam:) Pozdrowionka!

obawiam się, że dłużej już nie będzie-małomówna jestem i basta! Dzięki za wizytę!

a co mogłoby stanowić?

życie bez kiczu byłoby takie smutne, prawda? dzięki za wizytę! pozdrowionka:)

chodź pokażę ci szczebiot ptactwa w szypułkach chodź wyczeszemy rechot ropuch ze ściernisk chodź wyklaszczemy szczury z czarnych korytarzy chcesz?

Aaale się dobrze czytało! Mało dziś takich dobrych do rymu. Pozdrowienie:)

Niezręcznie komentować wiersz o TAKIEJ treści... Doskonale oddałeś uczucie odrzucenia. Nie mam zastrzeżeń do pierwszej i ostatniej strofy, w środkowe wkradł się jednak nadmiar emocji, niepotrzebnie "nadymają" ten wiersz. "Kapliczki pamięci", "bezdomne relikwie", "archipelag tęsknoty" - wydaje mi się, że trochę tego za dużo i robi się ciut banalnie, a szkoda... Ostatnia strofa bardzo mi się podoba. Pozdrawiam! Antresolka

Bardzo ładny i jakże przyjemnie schładzający tego upalnego wieczoru:)

Baaardzo sympatyczne! Trochę mnie zaniepokoił ten nadchodzący - czyżby czyhał na Twój boski trunek?! Pozdrowionka!