[wiersze są wszędzie]

panie Mirku, zaskoczony jestem mile;
przekaz życiowy i znajomy bardzo, już mi się robi ciemno:)
te ogórki....właśnie dobieram się do słoika...:)
Manuel

[hazard]

zawsze brakuje mi
wspomnień ciał

grałem nimi w ruletkę
cholerny hazard

taki twardy macho
wylizany jak pies
ozorami głupich bab

z wielkimi otworami depresjami
cellulitem i nadzieją
że przeleci piękny i młody
lub czas łaskawie
po skórze

kap kap pożądanie
mają to zakontraktowane
chronione prawnie
intercyzą

złote karty wyskrobią
zatrą zadośćuczynią
pamięci brak

[tancereczka]

bioderko w lewo
koniecznie

uno due tres quatro

salsa

flama pana
flamenco
men

terrakota slang
do walca
angol
gol

tango
parkietów
gadżetów
w majtkach

mambo
bogatych pesos
la mamba

vel franca
mercedes
sedes

pasodoble
nadobnie
z marsza

polonez
do łez
lopez

la
dance macabre

[wytrawne...]

nie jest dobry a Ci się podoba? mogę prosić o szczegóły?
Manuel

[wytrawne...]

obraz ciała wisiał nad rozsądkiem
sąd orzekał o winach
a najlepsze przecież
czerwone wytrawne

z ciała pije się wino
na piersiach biodrach
kładzie się dłonie

ustami otwiera usta
ciało daje za ciało

przy mnie nabrałaś
skóropodobnych czerwieńców
między wdechami

palce moje i twoje
pisane dotykaniem smakiem
zaplątane pijane

daj na usta
upust warg
daj SMAK

[e-manuel drapieżny mój]

hmmm, Zuzanno, masz najwyraźniej słabość do pewnych rzeczy: róż, wilki, aceton, koszmary, lisy....czy największą słabością jest e-manuel? Jesli tak, czuję się zaszczycony nosząc to miano bez 'e' ;
folguj nadal wyobraźni:)
Manuel bez 'e'

[Nie zbierajmy tych kamieni]

Nic ująć, nic dodać, chylę czoło:)
Manuel

[niezgodność z instrukcją]

Doczekałem się, kusząco Agnieszko, kusząco:)
Manuel

[Pragnienie]

Daleko mi do Ciebie lunatyku, ale piękne dzięki za dobre słowo. Manuel

[****]

Greeto, moja droga, przeklęte są tylko słowa o miłości, ona sama lubi, jak kot, chadzać własnymi ścieżkami, a Ty mówiąc o niej nadaj słowom inny kształt.
Manuel

[(***gdyby)]

gdyby moje ściany były pełne
szeptanych nieśmiało kołysanek
nie drażniłbym księżyca

miałbym dłonie zapracowane
i zajęte usta

nie tak się umawialiśmy
jasny kolego z parapetu

noc za noc
nie za nic

pomilczę więc pod łóżkiem
aż zatęsknisz złagodniejesz
i przyjdziesz w pełni

[Po lekturze "Wieży" Gustawa Herlinga-Grudzińskiego]

"Wieża" Grudzińskiego nie może być przyczyną napisania takiego wiersza. Nie wierzę. Może raczej obejrzał pan jakiś teleturniej w tv?
Manuel

[„Kres życia i wiary”]

Patos, który niczemu nie służy; mniej sztuczności - moja skromna rada.
Manuel

[Paprotka]

jeśli mogę zasugerować, popraw ostatni wers: ze złośliwą pokrzywą.
Manuel

[****]

Czytam wiersze i milczę, ale cieszę się, że dotarłem aż tutaj.
Wyczuwam olbrzymią wrażliwość i subtelność, musisz być niezwykłą osobą, czekam na kolejne wiersze, które tak bardzo mnie poruszą jak ten.
Manuel
[sub]Tekst był edytowany przez Manuel Geppart dnia 11-08-2004 00:38.[/sub]

[Martwa natura z kotem]

Początek zapowiadał jakiś klimat, ale później się wszystko rozsypało. Zakończenie zupełnie nietrafione, zwłaszcza ta powtórka, która razi, bo o poincie nie ma mowy, gdy nie widać treści.
Manuel

[bo ludzie są jak stado baranów]

Najbardziej mnie urzekł legalizm reasumpcji, choć tych naście pięt i pięćpo też całkiem całkiem. Gdyby pan dodał jeszcze trochę erotyki, byłby istny misz masz:)
Manuel

["Sprawiedliwość"]

Zamieszczenie tego tekstu to zła decyzja, Manuel

[bibianna]

Czuję bratnią duszę, naprawdę Zuzanno wiersz grzechu wart:)
Manuel

[Dieta płynna]

Zaciekawił mnie ten wiersz i dyskusja pod nim. Jest tu faktycznie męski punk widzenia i myślenia o kobietach.
Kobieca psychika jest bardziej złożona niż nam się zdaje, ale kto by to roztrząsał i po co?
Bardzo mi odpowiada sposób, w jaki piszesz (mogę się zwracać per "ty"?)i myślisz.
Pozdrawiam, Manuel.

[Pustka]

Bardzo osobiste wynurzenia i wiersz napisany trochę niestarannie.
Manuel

[Pragnienie]

Drogi panie, tu są rymy. Następnym razem będą bardziej wyraziste.
Emilio, dopiero raczkuję w poezji, może kolejny wiersz Ciebie nie rozczaruje.
Dziękuję za opinie, Manuel

[Pragnienie]

Pościel jedwabna cały czas w zapachu
tonie twych nagich soczystych krągłości,
rozkłada się różowo, wilgotno i
miękko jak poranny zwiastun wieczornych

radości,które tworzą fale doznań,
prowadząc usta do niebiańskich szczytów;
wspinać się po nich pragnę, drapać, wiązać
dłonie w przegubach naszej namiętności.

Niech wieczność splecie uniesień oddechy,
niech je odziera powoli z powietrza,
bym nigdy więcej cielesnej uciechy

z nikim, prócz ciebie, zasmakować nie chciał,
bym się zdrady nijakiej nigdy nie dopuścił
i na zawsze zatonął w twoich ud czeluści.