W zielonym lasku, pod błękitnym niebem,
Siedzę i myślę...
Siedzę w ciszy zachodu Słońca.
Świadomość podświadomie kreuje myśli moje
A wyższa jaźń pojawia się
W błękicie nocy nadchodzącej
Jak Księżyc Słońce próbuje zastąpić
Ona także chce stać najwyżej
Nade mną...
Me życie chce planować, miażdżyć i rozgniatać
Ja wiem kim chce być
Znam swe marzenia
Jaźnio! Niech Twe rządy pójdą sobie
Żądam odcieleśnienia
Ciebie ode mnie
Jedność to nie my
My to nie drużyna
Różnice, które nas dzielą
Są nie do przezwyciężenia
Ja odejść nie mogę
Więc pozwól mi żyć
Świadomie...
