Anna Kallina

Dziękuję wszystkim oceniającym mój poprzedni wiersz. Bałam się Pańskiej krytyki lunatyku, ale zupełnie się z nią zgadzam. Pozdrawiam wszystkich. Anna Kallina.

mokre włosy zawisły wodospadem nad moją twarzą krople rozkoszy płyną szczeliną warg upijam się tobą trzeźwieję w izbie nocy w kokonie nóg i rąk by rankiem wzlecieć motylem spełnionym

smutek podał rękę rozpaczy do łez śmieją się ze mnie zachodu rdzawo – czerwona pigułka przeciwbólowa pali w przełyku wspomnieniami niepamięć jest ratunkiem boże zapomnienia o amnezję błagam dla wskrzeszenia