karolina stolarczyk

Nikt juz nigdy nie zobaczy jej uśmiechu Nikt już nigdy nie zobaczy jej na oczy Nie usłyszy jej głosu I nadchodząch kroków Przyjaciele usychac z tęskknoty będą Bo jej już nie będzie .. Bo ona już lezy zimna i sztywna Na kafelkach , umazanych krwią ...

Plany , których nigdy nie zrealizuję... Ludzi , których nigdy nie poznam... Anielskich oczu , których nigdy nie zobaczę.. Śmiechu , którego nigdy nie usłysze... Włosów , których nie dotknę... Zapachu,którego nie poczuję... Rąk , których nigdy nie wezme w swoje ręce... ...Patrz jak uciekam... Gdzieś-Gdziekolwiek....

Kocham jak kropelki deszczu spływają po mym oknie, A później roztrzaskują się o parapet, Jak toną w kałuży, Jak głaszczą liście rosnące na drzewie, Jak kapią na me dłonie , usta i włosy, Kocham Czuć na sobie deszcz... Bo był blisko nieba...