Oliwia Zimniewska

w zapomnieniu przez wszystkie godziny nieme sygnały sprzeczne telefon głuchy ślad po tobie daleko w chmury patrzysz chcąc nie chcąc zobaczyć gwiazdy, które oglądamy razem deszcz meteorytów w szklanej kuli mam dla ciebie

myślałaś Bóg przez Ciebie przemawia złapał za rękę to nie Bóg to nie Jego dłonie sumienie Twoje ciało obezwładniły szkielet myśli znaków słowa krzyki nie Bóg przez Ciebie przemawia nie On składa wiersze krwią pisane w obłędzie słowa wczorajsze gesty romanse zakrapiane łzy to nie Bóg przez Ciebie przemawia to nie On

bardzo mi się spodobał.. :) naprawde fajny wiersz..

wzbić ponad chmury słońce w kieszeni mieć włosy rozwiane twym uśmiechem 20 cm ponad lód patrzeć przez zielone szkła przez krokodyle łzy na zewnątrz na świat by żyć

umrzeć z trucizną na ustach ze sztyletem w piersi zapomniany dech w piersiach ustał dwulicowe lica czerwono-czarną krwią się mienią upojeni kieliszkiem szampana zatraceni w śniegu zaspie zasnęli..

może jeśli wyschniesz tak by wolność mieć może jeśli znikniesz jak bańki idyllicznej czar baznamiętnie spojrzę w oczy głęboko beznadziejnie zatracę się bez wstydu bez słowa spłyniesz po policzku odejdziesz

była jedna,mała,samotna rozpalona namiętnością do czerwoności spała,gdy odchodził zostawiwszy wszystko tej,którą kochał tyle lat w kloszu zamknięta piekielnie czerwona uwodziła każdym słowem złowieszcza,szydercza przed grubym murem odszedł bez serca,bez gniewu z mętnym wzrokiem nieobecny przy niej jednak cały czas kuła przed murem małą szpadelką odszedł gdy spało jej serce otoczone murem

uschłaś? liście zrzuciłaś? bezczelnie stoisz naga, piekielnie czerwona, w zmysłowości śmiertelna dumna, wyniosła księżniczka namiętności w wazonie uwięziona? chwile miłości zdusiłaś w środku teraz stoisz dumna, naga i piekielnie czerwona stoisz sama, pusta i niechciana uschła? z tęsknoty...

jedna za mało trzy za dużo dwie znaczące osoby bliskie sobie w przepaści ukryte zamknięte przez swoje uczucia ograniczone przez umysły lęki płaczą cierpiąc śmieją się do siebie sercami przy sobie zostaną

Mnie się podoba wiersz, bo czasem mam dosyć doszukiwania się motywów świerci lub innych poważniejszych niż miłość.Lecz czym byłby świat bez miłości?? Myślę, że wielu poetów najpierw pisało dla siebie...co by było, gdyby skończyli??

złamany anioł w swej bielości świeci skrzydła udają, że nie istnieją zwieszając się w półistniejącej pozie płaczu, przewieszone przez sznurek przyzwyczajeń zdradliwych potępieńców kary bezmyślnych myślicieli tego świata stworzonego przez nicość twarzy anioła