Jela Dor

mam w kieszeni biały kamyk starszy od wszystkich bogów razem z nami zbierał grzyby milcząco wyrażając zgodę nie zdążył mrugnąć okiem gdyśmy rozkwitali w lesie nie opowie jak zachęcająco ułożyła się trawa pod nami zamknięty w twardej skorupie kawałek połyskującej materii kiedyś stanie się sobą snującym opowieści znikąd

Kwitnie koniczyna to małe obok nie umie jeszcze nie jest pierwsze a może nie będzie Zielone motywacje przywiązane tym samym postronkiem co siwek i czarno-biała, nazbyt znajomo Zajęte sobą rozczochrane chwasty osiagną spełnienie w talerzu gorącej owsianki z odtłuszczonego mleka Kiełkującymi literami pamiętnika wróci komplet możliwości niewykorzystanych w ostatnich żniwach

Jest takie miejsce i jest taki ktoś kto przyjmie podróżnika i pozwoli wypakować walizkę. Podoba mi się wiersz.

Nie czekaj, jeśli piszesz to już coś robisz. Wolę taki wniosek z Pani wiersza. :) Zgrabna relacja z bezsilności i bezradności.

Okrutna prawda życia i bezmyślnej stadności ludzkiej. Ładnie napisana. A może by tak się odłączyć od stada ? :)

ładuję komórkę osłabłą nadmiarem połkniętych słów ładuję komórkę na pachnącym lawendą błękitnym arkuszu pióro zapomniało się w sms-ach bez ogonków a przecież wiem jak szeleszczący jest list

Pani Tero. Ja tam widzę to czego nie ma. Ale nie o tym chciałem. Podobają mi się naturalnie proste, lekkie wiersze o miłości. Przyznam, że nie uważam za rozsądne wybranie się do ukochanego/ukochanej z wierszem-horrorem, wierszem trudnym pojęciowo i skojarzeniowo, patetycznym. Właściwie to najlepszym jest jedno słowo; kocham. Reszta jest wariantami pisanymi w samotności. Pokreślam, są to najczęściej słowa opisujące cierpienie, nie miłość. Brak, chwilową rozłąkę. Niezwykle trudno jest opisać chwilę, tę chwilę, gdy się kocha. Dlatego ten wiersz podoba mi się. Czytam Panie wiersze, postaram się sprecyzować swe opinie w najbliższym czasie. Nie jest to łatwe, nie ukrywam.

A czego ? ------------------------------------------------------------ Czym jest miłość ? Miłość to jedno a cierpienie z niej wynikające to drugie. Miłość jest radością, czystą : "roztrzepaną i wciąż świeżą zachwyconą". Jednym ze skutków miłości jest cierpienie. (Zachęcam do czytania ze zrozumieniem). Skutków miłości jest wiele lecz skutek to nie przyczyna. Wiersz pięknie opisuje radość ze spotkania miłości. Jej cechy, po których można ją rozpoznać. Nie da się też ukryć, że dzieci go nie zrozumieją :)) Dla mnie jest przykładem pisania na temat.

Łąka szepcze. Wystarczy ją znależć.:)

wlewała się w nas łąka drobnymi poruszeniami morza traw falujących na horyzoncie zdarzeń za mokrymi kwiatami chowała się magia pierwszych wzruszeń i ostatnich łez zaaferowane mrówki nie pisały pamiętników swych wędrówek wokół opadających słów jaszczurka leżała na wyśnionym kamieniu namalowanego słońcem lenistwa wlewała się w nas łąka dawno, daleko a ja wciąż pamiętam drzazgi z tamtego płotu

Śmierć niejedno ma imię i niejedno oblicze. Tak czy siak jest. Ale czy zła ?

Graj tak dalej )

dziwisz się miłości jej niedoskonałości przypadkowości zieloności kocham jak umiem niedoskonale przypadkowo zielono kocham nieoczekiwanie nie-obiecująco w powietrzu zabarwionym samotnością więc nie dziwię się choć zadziwionym jest

Pępek świata - co się mieści między niebem a znieważonym rozumem ? Wiara. Kudłata interpretacja wiary rodzi depresje. Da się ten wiersz tak zinterpretować ? :) Pozdr.

tere fere :) dlaczego mi tak lekko ?

zaczniesz dostrzegać że w swojej prostocie jest piękne mimo że często nie chcemy tego zauważyć teraz będzie dobrze tylko spróbuj zaufać (sobie)... ... wszystko zależy od Ciebie ależ to prawda, nie utopia i to mi się podoba

Charakter kartki z pamiętnika. Ładny byłby to pamiętnik. Pozdr.

Postmodernistyczna postawa Twa. Rozkładam zabawki każdego dnia. Do piaskownicy wiaderko i grabki dlaczego nie chcesz ulepić babki ?

Dziękuję.

Zmysłowy żal i obawa. I nadzieja. Mój ulubiony.

przesuwam siebie o cały rok tak szybko jeszcze nie szedł nikt patrzę na siebie do góry, w dół pustego światła nie widział nikt wyciągam rękę w następny mrok tych kolców róży nie dotknął nikt piruet myśli rozkręca się wokół marzenia, nie miał go nikt samotność czeka każdego dnia w miejscu istnienia gdzie tylko nikt

Bladym świtem wychodziłaś na brzeg świata Dzwoneczku Szara pustynia przed Tobą była na sztalugach Dzwoneczku Z oczu Twoich strzelały kolory świat zabarwiały Dzwoneczku Namalowałaś wszystkie kwiaty głosem swego serca

Chyba już kiedyś, gdzieś mówiłem, że świetnie piszesz. :) Cała sztuka w tym by było to "zwyczajne". Cóż za problem wylosować słowa ze słownika i ułożyć z nich wiersz. Problem, by mówić zwykłymi słowami. Pozdrawiam Cię F. Mała Zielona.

Rozpadało się za oknem wiatr i deszcz biorą się za bary. Imię uleciało nim zdążyłem wypowiedzieć. Czy wróci wonią fiołka czy zapachem róży czy płatkami wiosennej burzy ? Słodki smak wina niech zaśnie w moich marzeniach o wszystkich niemożliwościach zaplecionych w Twoje włosy.