Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Małgorzata Nasierowska

Użytkownicy
  • Postów

    78
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Małgorzata Nasierowska

  1. To chwila tylko
    Nie można już krócej
    Jedna myśl ledwie
    spuszczona z łańcucha
    świętych przyrzeczeń

    Można by nawet się przyznać
    by nie zagłuszać
    Można by zrozumieć
    że młodość brak skruchy

    Ten ułamek mgnienia to słowo
    wbite w twoje serce
    nieszczęśliwie z ust moich
    nigdy nie cofnięte

    Atom z opóżnionym zapłonem
    Kto by pomyślał

  2. coraz więcej i wiecej uwagi i skupienia wymagasz Magdo od czytelników. Ale trud się opłaca. Ci , którzy zobaczą te obrazy i poczują klimat - pewnie nie żałują.. A ten wiersz w duszy układa się jakby tam był zawsze , tylko został niechcący :) oświetlony przez słowa.
    Twoja wyspa , Twoja pamięć i Twoje błogosławieństwo a czuje je w swojej duszy . Ot, maGia poezji. Znakomitej poezji !

  3. Fajny zamysł.Spójna treść.Podobają mi się takie "opowieści".Choć wiersz jest długi, klimat nigdzie nie zanika. Jak na pierwszy wiersz na tej stronie to gratuluję udanego wejścia. Dziwi mnie brak komentarzy , to pewnie jeszcze wakacje.. Pozdrawiam z nadzieją na więcej.

  4. Połamane prawdy
    Skruszone przysięgi
    na odłamki światła /inaczej się nie da/
    uwierają
    świecą prosto w serce

    I tak
    co z oczu
    to w twarz
    prędzej czy póżniej



    [sub]Tekst był edytowany przez Małgorzata Nasierowska dnia 26-08-2004 15:36.[/sub]

  5. Dzięki Agato i Agnieszko za przychylność dla tego wiersza. Ogromnie cenię sobie wasze spojrzenia. Tero , wiem że to nie Twoje klimaty więc i tak nie jest żle , za co też dziękuje. Pozdrawiam i żałuję że zbyt rzadko tu zaglądam.Mam dużo zaległości w czytaniu. Cóż, bedę odkurzać..

  6. Czuły na podszepty rozumu
    Delikatny w opuszkach
    zdrowego podejścia
    Wrażliwy dotykiem
    trzeżwego osądu

    Starannie zaniedbujesz
    Wymiatasz wzrokiem
    hojnie się wyzbywasz

    Czuła na podszepty miłości
    starannie oddzielam
    drżenie od postanowienia

    Wrażliwa dotykiem
    pierwszego wejrzenia
    Zawierzam

  7. Cytat
    Witam,

    aż żal, że odpływa tak piękny i mądry wiersz, ale cóż - wakacje - pora na szaleństwa - kto chciałby się męczyć?

    "I ten co się zowie" - kto dziś tak by pisał? Ktoś, kto wiele czytał i przeżył też niemało - i tak w wierszu jest. Niby od niechcenia, mimochodem - snuje się historia losu - pojedyńczego - każdego.
    "Wreszcie ten po wszystkim
    strachem powiekszony" - finał, jakich wiele, każdemu pisany.

    Nie wiem czemu przed - po jedzeniu (nie rozumiem tego)?
    [ę - w powiększony - chyba]

    pzdr. bezet
    ps. cudowny, spokojny rytm - bez przesady metafor i wciskania banału - gratulacje.




    Bardzo dziękuję za tak szczegółowy i ciepły komentarz . A w ogóle to dziękuję wszystkim którzy zechcieli przeczytać te parę moich wierszy i zaliczyć je do poezji. Jestem zaszczycona .

    Panie Romanie , określenie "przed i po jedzeniu" to skrót myślowy od choroby i zawężenia życia do jej przebiegu i leczenia . Oczywiście na próżno jak to zazwyczaj w tej najcięższej .. Jeszcze raz dziękuję za takie przyjęcie wiersza i pozdrawiam.
  8. Cokolwiek by to nie było ,/ a jeszcze się nie dopatrzyłam / ładnie napisane , bardzo skuteczny nastrój, nigdzie nie zanika. Wiersz równy , bez słabszych momentów. I można bawić się podmiotem /wg mnie /bo tak wiele pasuje. Mnie się podoba. Sięgnę po inne. Pozdrawiam

  9. Cytat
    No prosze! Taki debiut to rozumiem. moze nie najbardziej optymistyczny, jednak wole palety wybrakowane niz gorycz wodki. schody do wysokosci zczynaja sie od umiarkowanej radosci. Eh, ty wiesz, nasierowska, co :) bedzie jasniej, zobaczysz.

    witam na poezji org :)

    pozdr.
    m.

    Spotkanie z Tobą na tym portalu to prawdziwy dla mnie zaszczyt. I choć pewnie nie dogonię to przez chwilę sobie potruchtam w dobrym towarzystwie :). Dzięki za ciepłe przyjęcie.
  10. Pierwszego nie pamiętasz

    dopiero drugi
    to zranione kolano
    jeszcze bez wyobrażeń
    o prawdziwym bólu

    Potem jego namiastki
    zdrada tajemnicy
    zawiedzione przyjaznie
    noże prosto w serce

    I ten co się zowie
    zmarnowana miłość
    obsunięta ziemia
    zmieszane olbrzymy

    Wreszcie ten po wszystkim
    strachem powiększony
    przed i po jedzeniu
    jak namiastka próby

  11. Cytat
    Pępek świata
    -dolina
    miedzy niebem
    a zniewagą
    rozumu

    Głaszcząc pod włos
    kudłate myśli,
    skakaliśmy
    w elastyczność Boga
    żłobiąc,
    na mapie sentymentów
    ludzkie depresje


    Może i ja spróbuję , ale wiersz jest naprawdę trudny.
    Czy chodzi o dolinę miłości/to coś między niebem a brakiem racjonalności/ ??
    Depresje w tejże dolinie to te wszystkie grzechy których dopuszczamy się przeciw miłości, licząc na wyrozumiałośc Boga ? Historia opowiedziana mapą ?? Tak czy owak wiersz zdumiewa i zastanawia. Jak większość Twoich , Agato . Pozdrawiam
  12. Cud pamięci polegający na tym że w koNcu się zapomina , to może nie odkrywcze , ale w tym wierszu połaczone z fantastyczną puentą robi wrazenie. Ten aspekt wiersza dla mnie jest znakomity. A bez całego wiersza nie byłoby tego aspektu więc też cały zagarniam :) Pozdrawiam

×
×
  • Dodaj nową pozycję...